Andvari - 01.01.1895, Síða 77

47
er nú mjög örðugt að komast þangað fyrir bleytu
og vatnsmegni, og mjög opt er þar ófært, báta er
ekki heldur hægt að nota sakir grynninga. Ingólfs-
höfði er þverhnýptur að framan, en hallast jafnt
afliðandi inn á við, höfðinn er hið efra mest-megnis
úr dóleriti, en að neðan úr móbergi. Þar er fugla-
tekja nokkur, helzt af lunda og svartfugli (langviu
og álku), nokkuð er þar líka af fíl og rillu (rissu),
fílsungarnir eru teknir í 18. viku sumars. Menn
síga hér í bjargið í handfestum úr kaðli og taka
fuglinn með stöng með háfi á endanum. Um 1700
var Ingólfshöfði áfastur við land, þá var þar útræði,
4 verbúðir og lending vestan undir höfðanum.
Yestan undir höfðanum er og sagt, að hafl verið
fjörður til forna og skipaleg. Bæjarþorpið Hof ligg-
ur undir hamrahlíð og engjar fyrir neðan, Skeiðará
er þó allt af meir og meir að ganga á graslendið,
og er að framan alveg komin upp að Fátækramanna-
hól, hefir áin i minni þeirra manna er nú lifa, eytt
þar miklu graslendi. Á Hofi eru 9 búendur og um
60 manns alls, þar er kirkjustaður, annexía frá
Sandfelli. Fyrir ofan bæina er Hofsfjall klofið í
sundur af Dalsskarði, í hyrnunni norður af Iíofi er
ofarlega Bippu-tó og hellir upp af; þar á tröllskessan
Bippa að hafa búið; fram af Ilofsfjalli gengur dóle-
rit-hamraraninn út að Fátækramannahól. Við riðum
um graslendið fyrir neðan Hofogsvo um Kotáraura,
þeir mynda ávala malarbungu út frá Kotárjökli.
Kotárjökull gengur niður móbergshamra og klýfst
af Rótafjalli, undan honum íellur Kotá stórgrýtt og
ströng. Niður af Kotárjökli liggja ótal stóreflis-björg
á víð og dreif og liafa þau eflaust borizt niður með
hlaupum, þar eru grjótöldur stórar og lióiar og eru
þeir kallaðir »jöklar«, eins og svipaðir hólar á Mýr-