Andvari - 01.01.1895, Side 81

51
fórum við fyrir innan innsta krók Skeiðarár, þar
sem Morsá fellur í hana, niður langan og brattan
stíg, þar heitir Grjóthóll. Morsá er vatnsmikil á,
en fremur lygn hér neðra, opt vex hún mikið og
verður þá allur helmingur Skeiðarár; Morsá kemur
úr Morsárjökli, sem fellnr niður i dalbotninn niður
á aura, jökull þessi er sléttur að framan, en efst á-
kaflega brattur, myndast hann úr þrem jökulörmum,
er ganga saman, liggja þeir sem hvítir fossar niður
brattar hvilftir milli hamrahöfða. Yfir Morsá fórum
við neðarlega rétt fyrir ofan ármótin og svo urn
aurana upp að Bæjarstað; þar er skógur mikill og
fagur austan við Jökulfellið. Háls gengur út undan
Bláhnúk stærri og skilur dalkvos er heitir Bláhnúka-
dalur hann frá Jökulfelli, er liggur vestar og myndar
höfða, er gengur fram að horni Skeiðarárjökuls.
Bæjarstaðarskógurinn stendur á stórutn jarðvegstorf-
um utan í hlíðinni, og eru moldarrof í kring, berar
fjallshlíðar og grjótskriður; skógur þessi er einn hinn
tegursti og blómlegasti á íslandi, ltann er mjög þétt-
ur, svo víða er illt að komast gegnum hann, og
allur jafn há-vaxinn, unglegur og gróðrarmagnið
mikið ;®hvergi er skógurinn svo lágur, að hann ekki
taki yfir höfuð þeim, sem um hann ganga, að meðal-
tali ntun hæð trjánna vera 10—12 fet, rnörg eru
14—16 fet og fáein 17—18 fet, öll eru trén þráðbein,
vel vaxin og blómleg; nokkrar reynihríslur 12—14
feta háar eru dreifðar um skóginn og sumstaðar
gulvlðishríslur innan um, ein sem eg mældi var 7
fet á hæð. Við gengum um skóginn mestallan og
hvildum okkur á grænni grund í rjóðri, þar sem þó
limið nærri luktist yfir höfðum okkar, þó rjóðrið
væri nokkuð stórt; hefði hér mátt halda, að maður
væri í útlendum skógi, er hvergi sást til hinna
4*