Andvari - 01.01.1895, Side 112

82
Undan jökulsporðinum hafa grafið sig nokkrir kílar
milli hólanna gegn um mold og jökulleðju og er þar
víðast kviksyndi og mjög örðugt að komast yfir,
varð að selflytja hvern klár fyrir sig yfir kílana og
lágu sumir i; einn varð svo fastur, að við ætluðum
ekki að geta náð honura upp úr; jökulleðjan er svo
seig, að við áttum fullhart með að komast gangandi
sumstaðar, stígvélin ætluðu að verða föst í leirnum.
Vestan til undir sporði jökulsins gengur út undan
honum lágt hamrafell úr blágrýti, sem kallað er
Eyjafell, og hefir jökullinn ýtt fram á það fjarska-
miklu grjóti og möl, svo inn af fellinu gengur langt
upp í jökul hár, svartur hryggur af grjótrusli með
ótal nybbum og hrúgum; í felli þessu kvað fyrrum
hafa verið góð beit áður jökullinn gekk fram á það.
Þegar við vorura búnir að sullast nokkra stund í
bleytunum, komumst við upp á fellið og svo yfir
það; vestar var allt hægra viðfangs; þar eru þver-
hnýptir íshamrar í jökulröndinni og leirurnar fyrir
neðan eru ekki nærri eins blautar, því mölin er þar
stórgerðari næst jöklinum. Aðalkvíslin kemur hér
vestan við jökulinn og i hana renna svo margir
smáir jökullækir undan jökulhömrunum og samein-
ast allar þessar kvíslar austurkvlslunum fyrir neðan
Eyjafell og verður mikill vatnafláki úr öllu saman.
Vestan við jökulleirurnar tekur við Snæfellsfjall-
garðurinn og settumst við að og tjölduðum við dálit-
inn læk, sem rennur niður úr Þjófahnúkum innar-
lega. Vestasti hluti jökulsins fyrir vestan Eyjafell
var alveg genginn fram af jökulöldum og var tölu-
verður gangur í honum; allt af heyrðust þaðan
skruðningar og dynkir og stórhlunkar, þegar við og
við var að hrapa úr jökulhömrunum, en við þetta
bættist sífellt ómandi undiralda af ótal niðandi lækj-