Andvari - 01.01.1895, Page 143
113
þeirra miklu meira fé en Aður. Þvi verður heldur
ekki neitað, að þingið hefur stundum ekki skilist
sem hönduglegast við samgöngumálið, enda þótt góð-
an vilja hafi ekki vantað; nægir í þvi efni að benda
á tillögur þingsins 1893 um Randúlfsferðirnar svo-
nefndu, er voru lítt framkvæmanlegar. En þess
ber líka að gæta, að þingið hefur jafnan heldur átt
að mæta andróðri frá stjórnarinnar hálfu móti öllum
nýbreytingum eða verulega auknum gufuskipaferð-
um fram yfir það, sem gufuskipafjelagið danska góð-
fúslega hefur viljað veita oss. Iiefði danska stjórn-
in gert sér eins mikið far um að undirbúa sam-
göngumál vort rælcilega undir hvert þing, og verið
sér úti um upplýsingar og tilboð um gufuskipsferðir
hér við land, eins og hún hefur virtst gjöra sér far
um, að láta sameinaða gufuskipafjelagið vera eitt
um hituna, þá mundi máli þessu lengra komið áleið-
is en nú er. Það er mjög erfitt fyrir þingið á þeim
stutta tíma, er það hefur til umráða að^áðstafa sam- v
göngumálinu út í æsar svo í lagi sé. Slíkt verður
jafnan fremur að vera hlutverk framkvæmdarvalds-
ins, þegar þingið hefur lagt fram féð og látið uppi
álit sitt og tillögur um aðalatriðin. Það mun ann-
ars í þessu máli sem öðrum, er snerta skipti vor við
samþegna vora í Danmörku, bera að sama brunni,
að hagsmunir Dana verði látnir sitja í fyrirúmi fyrir
óskum vorum og þörfum.
í vegabótamálinu hefur allt gengið greiðlegar
hin síðari árin, enda hefur þingið -þar haft fylgi og
stuðning stjórnarinnar; er því vegamál vort komið
á allgóðan rekspöl, þar sem tvær stærstu ár lands-
ins eru þegar brúaðar1 og vegagjörð komin í betra
1) Lög um brúargjörð á Ölvesá 3. maí 1889. Lög 16. sept.
1893 um brúargjörð á Þjórsá.
8