Iðunn : nýr flokkur - 01.07.1929, Qupperneq 123

IÐUNN
Skuldamál Evrópu.
313
sfjórnir ríkjanna renna að miklu leyti blint í sjóinn um
það, hversu mikið þeim, hverri um sig, muni takast að
pressa út af þeirri sítrónu, sem heitir Þýzkaland, er mjög
erfitt að komast að réttri niðurstöðu um hag þeirra
sjálfra og gjaldþol í náinni framtíð.
Ut úr þessari óvissu er Voung-samþyktinni ætlað að
hjálpa. Þykir því mikið í húfi, að henni verði bjargað í
höfn. Að vísu stendur — þótt aldrei nema Young-
samþyktin gangi í gildi á tilætluðum tíma — óleyst sú
spurning, hvort hún er framkvæmanleg, hvort Þýzkaland
geti risið undir henni. En þeirri hlið málsins virðist vera
lítill gaumur gefinn sem stendur. Hinu er mjög á lofti
haldið, að fulltrúar Bandaríkjanna á Parísar-ráðstefnunni
hafi haft góð orð um það — án þess þó að um nokkra
skuldbindingu sé að ræða — að Bandaríkin mundu eigi
með öllu ófús til að slaka enn nokkuð á skuldakröfunuin
við bandamenn sína. En þær kröfur samanlagðar nema
nú eitthvað um 11 miljörðum dollara.
Það er skiljanlegt, að þeir MacDonald og Snowden
þykist eiga erindi við hinn nýkosna forseta Ðandaríkj-
anna, þar sem öll þessi vandræðamál eru á döfinni. Að
sjálfsögðu er engum meira í mun en Ðretum að fá
framgengt endurskoðun skuldasamninganna. Þeir búa við
einna versta greiðsluskilmála og hafa fram að þessu
borið meginþunga skuldaoksins. Atvinnuástandið í Ðret-
landi er alt annað en glæsilegt, og greiðslurnar til
Bandaríkjanna er einn af þeim gjaldliðum, sem vega
þyngst á fjárlögum ríkisins.
Hér hefir verið reynt að gera nokkra grein fyrir
shuldaflækjum þeim, er stafa frá heimsófriðinum. Má af
því sjá, í hvílíku feni þjóðirnar nú liggja og berjast um.
En eitt hlýtur þó að stinga í augun öðru fremur: Það
eru undirtök þau, er Bandaríkin hafa náð á öllu fjár-
hagslífi Evrópu. Að hálsi ófriðarþjóðanna hefir verið
hneptur sá klafi, er nærri stappar fulluin þrældómi, og
henna klafa eiga þær að bera um mannsaldra, ef eigi
verða ófyrirsjáanleg atvik til þess að sprengja hann. Það