Hlín. - 01.10.1901, Side 64

MINNI KARLMANNA
á þjóðhátíð Vestur-Íslendínga
að Hnausum, 2. Agúst 1897.
Saga talar,
„Svinn frá sökkva-bekki
Svifur dís at Hnausa,
Saga, urðar-orði,
Innir karla minni.“
S. B. B.
[eyri mig iýður um heimsbygð alla!
Heyrið! í dag ég til yðar kalla.
Heyriö mig íslenzku óskaböin,
Sem eruð svo námfús og inenntagjörn.
Ég fæddist um öndverða alheimsdaga;
Er orðin gömul, og heiti Saga.
Er upprann hin fyrsta árdags-sól,
Ég átti mér þennan sögustól;
Og þar hef ég skrifað og þaðan alt séð
Um þúsund aldir, sem hefir skeð:
Skaparans dýrðlegu sköpunarverkin —
Skaparans hvervetna sjáið þér merkin!
Yfir hafinu reis mitt hásæti þá,
Éví hvergi var blett af jörðunni að sjá.
En YÍst var það líka svipur hjá sjón,
Er sveif upp úr hafinu ið nýborna frón:
Með fossum og dölum og fjöllum og tindum,
í fjölbreyttum litum, og undra myndum,
Með elfur og lækji og viðina væua,