Búnaðarrit - 01.01.1902, Blaðsíða 46
42
Úr Fellunum íór eg yfir Lagarfljót að Mjóanesi og svo
út Yöllu.
Á Völlunum neimsótti eg prestinn að Vallanesi, síra
Magnús Jónsson, læknirinn að Úlfsstöðum,. gamlan sveit-
unga minn og góðkunningja, Stefán Gislason, oddvita
Nikulás Guðmundsson í Arnkelsgerði, hreppstjóra Gunnar
Pálssou á Ketilsstöðum og stórbóndann Jón Bergsson á
Egilsstöðum.
Hiu seinustu árin tvö hafa verið gjörðar nokkurar
jarðahætur í Vallanesi. Meiri eða mestur hluti þeirra jarða-
bóta eru túnbætur, þurkun með opnum og lokuðum ræsum
og sléttur. Árið 1900 lét hann vinna að jarðabótum :
Túnasléttur . . . 1578 □ faðmar.
Skurðir .... 190 faðmar.
Það verða alls 250 dagsverk. Áður var haun búinu að
slétta rúma dagsláttu. TPegar eg var á ferð, hafði hann
undir 1800 □ faðma eða 2 dagsl., er haun ætlaði sér að
Ijúka við fyrir slátt, og hefir honum eflaust tekist það.
Þess má sérstaklega geta, að jarðabætur síra Magnúsar
eru unnar eftir yfirvegaðri áætlun, þaunig, að bæði þurk-
ræsin og slétturnar eru gjörðar með hliðsjón af þvi, hvernig
landslagi er háttað og að ekkert reki sig livað á annað i
framkvæmd verksins. En þessu er eiumitt meira og miuna
ábótavant hjá almeuningi um land alt. Það er áríðandi að
yfirvega vel, t. d. áður en byrjað er að slétta, að ræsin,
ef þeirra er þörf, liggi þannig, að þau þurki sem bezt, og
að aðalræsin (flutningsræsin) séu gjörð þar sem landið
liggur lægst, svo auðið sé að setja þurkræsin i sambaud
við þau. Sama má segja um slótturnar. Þeim á að halla
aðallega til einnar hliðar, og liggjft þanuig, að vatuið geti
ávalt runnið frá þeim. Þetta hefir mikla þýðingu fyrir
ending og útlit jarðabótarinnar.
Stefán læknir á Úlfsstöðum hefir nýlega keypt þá jörð
og flutt þangað. Hann er byrjaður að slétta í túninu og
er að girða það, Árið 1900 sléttaði hann 600 Q faðma,