Búnaðarrit - 01.01.1902, Blaðsíða 190
182
hlýtur hún þá ekki að vera fyrir okkur, sem fóðrum kvikfé
vort eiugöngu á heyi og grasi. Kvikfjárræktiu er eins og
allir vita aðalgrein landbúnaðar vors. Svo hefir verið frá
alda öðli og hlýtur framvegis að verða samkvæmt eðlishátt-
um landsius. Aukin og bætt kvikfjárrækt, svo sem framast
er unt, verður því aðalmiðið, sem öll vor búnaðarframfara-
viðleitni hlýtur að stefna að. En fyrsta og helzta skilyrðið
fyrir því, að k\ikíjárræktin verði aukin og endurbætt, er
aukið og bætt íóður- og gagnskynsamleg fóðrun, er bygð sé
á nákvæmri fóðurfræðislegri þekkingu. En þar sem nú inn-
lendar fóðurjurtir eru og verða sjálfsagt framvegis hið eina
peningsfóður — vort annað íóður verðurað líkiudura ekki not-
að að ncinum mun að minsta kosti ekki fyrst um sinn,—þá
ætti það að vera hverjum nninni auðsætt, að uákvæm þekk-
ing á fóðurjurtum vorum er bráðnauðsynleg, eigi þessu aðal-
frainfaraskilyrði kvikfjárræktarinnar að verða fullnægt. —
En jiossa þekkingu vantar okkur algjörlega að heita má, og
hennar verðum vér að afla oss með vísindalegum og verk-
legum rannsóknum og tilrauuum. Reynsla og eftirtekt at-
hugullabænda í öllu því, er að búpeningsfóðrun lýtur, geta
auðvitað gefið ýmsar mikilsverðar bendingar, og er sjálfsagt
að taka tillit til þeirra, að svo miklu leyti sem hægt er; en
einhlítar geta jiær aldrei orðið, einmitt vegna þess, að bænd-
ur vantar enu almeut þá þekkingarundirstöðu, sem nauðsyn-
leg er til þess, að reynsla þeirra geti orðið fullkomlega á-
reiðanleg. Á útleudum fóðurjurtarannsóknum getum vér
heldur ekki bygt. Margar af fóðurjurtum vorum eru reynd-
ar algengar í nálægum löndum, og jiar hefir eðlisfar sumra
þeirra og uæringargildi verið rannsakað að meira eða minna
leyti. En af því þær eiga hér við öuuur lifskjör að búa,
bæði hvað jarðveg og loftslag snertir, þá má telja vist, að
þær séu að ýmsu leyti frábrugðnar systrum sínuin erlendis,
bæði að efnasamsetningu og eðlisháttuin, þó þess gæti má-
ske ekki mikið í ytra útliti þeirra. — Margar plöntur lifa
hér og dafna vel við önnur náttúruskilyrði en samskonar
plöntur erlendis. Erlendar fóðurjurtarannsókuir hafa enn-