Búnaðarrit - 01.01.1902, Qupperneq 157

149
stöðum á landinu borgar sauðahald sig mjög illa, nema verð-
ið sé því liærra.
Eg veit, að margir halda þvi fram, að þegar vinstri-
mauuastjórn kemst aftur að völdum á Bretlaudi, mun fjár-
flutningsbannið verða afhumið. JPetta er þó eftir minni meiu-
ingu algjörlega misskilningur. Eg hefi talað uin þetta yið
marga leiðandi menn af báðum flokltum á Euglandi og Skot-
landi, og hafa þeir flestir verið samdóma um, að innflutn-
iugsbannið yrði ekki afnumið svo lengi, sem vér getum séð
uú. Astæðurnar fyrir því eru þessar:
1. Að reyuslan hefir sýnt, að borgarbúarnir fá eins ódýrt
kjöt nú eius og þeir feugu það áður en innflutnins-
bannið lcom, og þar með fellur í rauninni burt krafan
frá þeirra hálfu um að fá bannið afnuinið.
2. Ef að lifandi búpeningur er fluttur inu í landið, er hér-
umbil óinögulegt að girða fyrir, að ýmsir sóttuæmir
sjúkdómar svo sem ljárkláði, muun- og klaufsýki m. fl.
flytjist við og við iuu í landið, og er það hin mesta
liætta fyrir anuað eius ijárræktarland og Bretland.
Eg fyrir mitt leyti hefi heldur euga trú á að fjársala
til Erakklands og Belgíu verði oss að uokkru liði, vegua
hinnar miklu fjarlægðar og ýmsra aunara anumarka sem því
eru samfara.
Eins og eg hefi þegar bent á, er sala á lifandi sauðfó
til útlanda ekki til frambúðar. Vór verðum því að neyta
anuara ráða til þess að finua viðunaudi markað fyrir afurð-
ir sauðfónaðar vors. Þettamágjöra á þauu hátt að slátra
hér, og senda kjötið til Bretlands. Það fyrsta,
sem vór þurfum að gjöra, til þess að þetta só hægt, er að
reisa slátruuarhús i helztu kaupstöðuin laudsius, svo að slátr-
unin geti farið fram eftir þeim reglum, sem tíðkast lijá sið-
uðum þjóðum; og svo hreinlega sem mögulegt er, og auk
þess geti geugið fljótt. Slátrunarhús til að slátra i
8auðfó eru í rauuiuui mjög ódýr, og er bezt fyrir oss að
byggja þau úr timbri með sementsgólfi. Þau ættu að standa
sem næst útskipunarstaðnum (bryggjum) svo útskipunin verði