Búnaðarrit - 01.01.1902, Blaðsíða 207
199
á Suðurlandi en hlýrra og þurrara einkum framan af, aftur
á móti eru sérlega rigningasöm sumur á Snðurlandi. Norð-
urlaud hefur enn fremur þann kost að þar liggja dalirnir
frá norðri til suðurs, við það getur sólin haft meiri áhrif.
Vegna þessara mismuna var ekki hægt að uægjast með
eina tilrauu að eins á Suðurlandi, Ryder barðist því fyrir
að fá peningana til að gjöra þessar tilraunir einnig á Norð-
urlandi.
Sumarið 1899 hepnaðist honum, bæði með fjárveitingu
frá alþingi og einnig á anuau hátt, að fá nægilega peninga
til að geta gjört tilraunir á Norðurlandi í nokkuð stærri stíl
en á Suðurlandi.
Af því að enginn skógíræðingur var til hér á landi, en
mikilsvert var að gróðursetningin færi svo vel úr hendi,
sem hægt væri, afréð Ryder, í samráði við prófessor Prytz,
að senda danskau skógfræðing þangað til að standa fyrir
tilraununum. Eg fékk tilmæli um að takast þetta á hendur
og gjörði eg það með ánægju.
Eg átti að gróðursetja í skógræktarteig á Grund í Eyja-
firði, sá og gróðursetja í Fnjóskadalsskógi og ferðast um
landið til að raunsaka útlitið fyrir skógrækt á öðrum stöðum.
II. Skógaleifar á íslandi.
£>að sem styður þá sannfæriugu að hér megi rækta
skóg, er, að hér hafi verið skógur á fyrri öldum og að hór
eru enn álitlegar skógarleifar t. d. á Hallormsstað í Eljóts-
dal og i Fnjóskadal; þrátt fyrir það þótt engan veginn haíi
verið farið vel með þessa skóga, eru þó einstöku tré 26—
28 feta há. Þessi tré, sem vaxið hafa við svo óblíð kjör
sem orðið gat, virðast mér bezta sönnunin fyrir því að skóg-
ur geti þrifist hér á landi. A Akureyri, Skriðu og víðar,
eru og álitleg reynitró,
Að skógur liafi vaxið hér í fornöld má enn fremur.sjá
á mónum, í honurn eru alstaðar birkilurkar. Þessar leifar
virðast þó benda á að tróu hafi verið sraávaxin. Mómýr-
aruar eru, þegar litið er yfir altlaudið, ekki sórlega miklar,