Búnaðarrit - 01.01.1902, Blaðsíða 51
47
työrðar tölverðar jarðabætur, sléttur og girðingar. Björu er
nýfarinn að búa, eu áður bjó þar Iíallur faðir hans lengi
mesta myndarbúi. Hann fékk leyfi til, í lifanda lifi, að gjöra
grafreit heima hjá sér, og er hann jarðaður í houum.
Í Bót býr bændaölduugurinn Eirikur Einarson. Haun
er með fremstu bændum á Hóraði, og laugbezti bóndiun í
Tungunni. Hann er eiuu af þeim fáu bændum þar eystra,
sem hefir bætt jörð síua mikið og verulega. Túnið hefir
hann aukið og sléttað, og girt á þrjá vegu. Þegar haun
kom þar fengust af því 100 hestar; núua gefur það af sér
að jafnaði 200 hesta. Húsakj’uni eru þar í ágætu staudi,
fiest nýreist og vel hirt. Heyhlöður eru þar við hvert hús;
eru þær allar kriuglóttar frá gólfi til mænis. Þær rúma
mikið, og yfirgjörðin er tiltölulega kostuaðarlítil að viðum
til. Þetta lag á hlöðunum taldi Eiríkur hentugt, eins og
þar hagaði til.
Erá Bót hélt eg sein leið lá yfir Jökulsá á Dal, út
Jökulsárhlíð og til Yopnafjarðar. A þeirri leið kom eg við
á nokkrum bæjum á Hlíðinni, þar á meðal Hrafnabjörgum,
Torfastöðum og Bakkagerði. A Hrafnabjörgum býr hrepp-
stjóri Jón Eiríksson. Hvergi sá eg tún betur sprottin en
þar, enda eru þau vel hirt og variu. Torfastaðir eru stór
jörð, og gagnleg að mörgu loyti. Útsjónin þaðan er
einkar fógur og viðsýn, túnið slétt og grasgefið. Yfirhöfuð
er víða fallegt í Jökulsárhlíðinni, eu sá er ókosturinn, að
þar er afar veðrasamt í norðanátt. Þegar eg fór þar um,
var svo hvast, að það var með naumiudum hægt að sitja á
hestinum.
Í Bakkagerði býr sýslunefndarmaður Einar Sölvason.
Hanu fór með mér um alla Norðureyna, eu svo er nefnd
flatneskjan milli Pögruhlíðarár og Jökulsár. Svæði þetta
er víðáttu mikið, flatt og þýft meðpörtum, en iuuau um það,
hingað og þangað, eru gamlir, uppgrónir árfarvegir. Ef
vatni væri veitt á þetta laud, mætti víða búa þar til beztu
engi. En það er mjög vafasamt, hvert uut er að uá vatni
á þetta svæði, sem hentugt só til áveitu. Hið eina, sem