Búnaðarrit - 01.01.1938, Qupperneq 99

B Ú N A Ð A R R I T
93
reyndur, en svipurinn gefur góðar vonir, og að
fengnum þroska verður þetta myndarhestur.
4. Nr. 174, Skjöldur, Eyhildarholti, f. 1932. Stokk-
hólma 1938: Brúnskjóttur — kápóttur — 137—155
—18,0—24,0. — For. Valur, Frostastöðum, nr. 65,
frá Stokkhólma og Brúnskjóna, Eyhildarholti. —
Eig. Gísli Magniisson, Eyhildarh. — I. verðl. 1938.
Skjöldur er fagur hestur og mjög gæðalegur, hreyf-
ingai-nar léttar en þó prúðar og settlegar. Eru því mikl-
:ar vonir tengdar við hann sem kynbótahest.
Um Stokkhólmaættina kann ég færra að segja en
skyldi. Þegar ég kynntist fyrst í Skagafirði veturinn
1911—12, þá bjó í Stokkhólma roskinn bóndi, Pétur
Andrésson að nafni. Ég heyrði þá þegar haft á orði,
hve gott hrossakyn hann ætti. Væri það að líkum, því
hross hans væru komin af svo nefndri Húseyjar-Kinnu,
sem mjög var nafnkennd á sinni tíð. Hafði Pétur oft-
ast notað stóðhesta af sínu kyni, svo liross hans voru
skyld. Pétur ól upp margt góðhesta og var talinn góð-
ur reiðmaður. — IJm þessar mundir var af mörgum
litið svo á, að hrossastofn þessi væri þá heldur að
ganga úr sér, og birtist það svo, að hestarnir urðu
harðir og margir ódælir í tamningu, en ekki að sama
skapi fjörháir, að fenginni tamningu, en prýðilega
ganggóðir. Aftur á móti var talið að fjörið erfðist í
kvenlegginn, en að því fylgdi varla nægur þroski. —-
Síðan kynntist ég þssum hrossum nokkuð, og virtust
þau þá eins og mér hafði verið sagt.
Að Pétri í Stokkhólma látnum — um 1920 — voru
hrossin sehl á uppboði og dreifðust þá mjög. Þá keypti
Sigurður Einarsson í Stokkhólma svo margt hrossanna,
að hann gat ræktað stofninn áfram hreinann, og hefir
gert það — að kalla —- síðan. Af þessum stofni er Jarp-
ur Hrossaræktarfélags Svínavatnshrepps. — Á þessu
sama uppboði keypti Magnús Gíslason á Frostastöðum
gráskjóttar, stóðhest, sem hér er nefndur Valur á