Búnaðarrit - 01.01.1938, Page 171
B Ú N A Ð A R R I T
163
„Hvernig gekk að hætta störfum annarsstaðar og
stunda búið eingöngu? Var sú breyting ekki erfiðleik-
um bundin, þar sein ræktaða landið þá hefir orðið að
aukast að mun í skyndi?
„Ég byrjaði með kartöflurækt. Sumt af kartöflun-
um var bráðþroska; þær seldi ég snemma sumars, og
svo hafði ég aðrar tegundir til síðari hluta sumarsins.
Það er nú svo, að jarðargröði sem ræktaður er til
inanneldis, gei'ur langt um meiri tekjur en liinn, sem
til skepnufóðurs er ætlaður.
Ég jók nú land mitt, og byrjaði á ræktun nýrra teg-
unda, einkum rótarávaxta af ýmsu tagi, og sú ræktun
nær árlega yfir meginhluta lands míns. Ég fékk um 60
tunnur af rófum árlega í byrjun, nú fæ ég kringum 800
tunnur á ári. Ég var sá fyrsti í inínu byggðarlagi sem
byggði þró til þvaggeymslu; hún hefir orðið mér gull-
náma síðan. Af jörð minni hef ég haft aukatekjur að
mun, einkum á stríðsárunum. Nálægt 2 ha af landi
minu var mómýri; þar hefi ég grafið upp mó, þurrkað
og selt, og fengið vel borgaða þá vinnu, sem til þess
hefir gengið.“
„Hvar og hvernig hafið þér nú lært hinar nýju rækt-
unaraðferðir? Hafið þér lært eingöngu af eigin reynslu,
eða við bóklestur?“
„Hvorutveggja, en þó mest af eigin reynslu. Ég var
einu sinni á námsskeiði, og ég liefi tekið þátt í mörg-
um kynnisförum, í þeim hefi ég margt lært, og ég hefi
ætíð vandlega skoðað allt það nýtt, sem fyrir augu og
eyru hefir borið.“
„Eruð þér svo ánægðir með lífsstöðu yðar og æfi-
starf?“
„Já, ég hefi alltaf fundið gleði í störfum mínum, enda
]iótt þau hafi verið helzt til erfið með köflum. Ég hefi
átt ástríku heimili að fagna og eftir dauða ltonu minn-
ar hai'a dæturnar stýrt búi i hennar stað, og íarist það
prýðilega úr hendi. Þegar elzti sonur minn fór að búa