Búnaðarrit - 01.01.1938, Qupperneq 196

188
BÚNAÐARRIT
sjálfur í hinu ágæta haglendi. Búpeningurinn hefir eigi
verið margur hin fyrstu árin, en honum hefir fjölgaS
skjótt; það er jafnvel talað um útflutning á búpenings-
afurðum, smjöri, osti o. fl. Þessar afurðir þóttu svo>
góðar, að þær voru lagðar til konungsborðs. Af bú-
peningi virðist mest hafa verið af nautpeningi, enda
eru rústir af fjósum við flest býlin. Að dæma eftir
stærð þeirra má ætla að 10—-15 nautgripir hafi veri&
á hverju meðalbýli, og allt að 100 á stórbýlum. Tóftir
eða hlöður voru við fjósin, en eigi hafa þær rúmað
miklar fóðurbirgðir. Óvíða finnast rústir af fjárhús-
um, geitakofum eða hesthúsum; réttirnar og stekk-
arnir sýna þó, að allmargt hefir verið af sauðfé og
geitum. Hestar hafa líka verið á Grænlandi. í sögun-
uin er á nokkrum stöðum getið um hesta og enn sér
þar merki gatnaslóða, troðna af hestum.
Garðyrkja og engjar. Þegar Grænland var numið
var lítið um garðyrkju á Norðurlöndum, eigi er því:
að vænta, að Grænlendingar hafi lagt mikla áherzlu á
þessa hluti, enda þótt vöntun væri á fóðri og ætijurt-
um. Það sem lá hendi næst var að rækta tún, en á Græn-
landi er erfitt til túnyrkju, grýtt víðast hvar. Af veru-
legum framkvæmdum hefir því eigi orðið. Á nokkrum
stöðum sjást þó merki til varnargarða, en viðast eru
túnstæðin grýtt, jafnvel kringum bæjarhúsin. Um
nokkra verulega lúnrækt hefir því eigi verið að ræða.
Engjar voru nær engar, en möguleikar til að safna lyngi
og liini af runnum (birki og víði) hafa verið fyrir
hendi, en óvíst hvort þeir hafi verið notaðir. Um lcorn-
yrkju hefir eigi verið að tala. Garðyrkjan mun heldur
eigi hafa verið stunduð að nokkrum mun, en á hinn
bóginn vaxa nokkrar jurtir á Grænlandi, sem forn-
menn notuðu til matar, svo sem hvönn, skarfakál, söl,
fjallagrös og auk þess mikið af berjum (krækiberjum,
bláberjum og einiberjum). Allar þessar jurtir vaxa
víðsvegar á Grænlandi; má ætla, að menn hafi notað