Hlín - 01.01.1961, Page 6

„Ávöxtur, gróði og aldin klár
oss verði að notum sjerhvert ár.“
Frásagnir merkra manna, karla og kvenna, um Landsnytj-
ar: Matföng og læknislyf, úr riki náttúru íslands. (Sagn-
irnar skráðar eftir gömlu fólki fyrir 30—40 ánm.)
Ragnheiður Helgadóttir frá Vogi á Mýrum, síðai- hús-
freyja í Knararnesi á Mýrum segir: „Jeg hef læknað
svefnleysi margra með því að láta þá borða kræklinga-
súpu á kvöldin, áður en þeir fara að sofa (12—14 skeljar).
Sterkt soðið, kraftmikið, soðið eins og fisksúpa með jafn-
ingi, sveskjur ef vill. — Tekinn fiskurinn úr skelinni og
strengurinn grænleiti með, maginn, sem sumir kalla. —
Þetta var algengt ráð áður.
Hrognin voru strokkuð, soðin í poka, fergð, pipar með.
— Garðakál alt hirt, saltað. Sölvabrauð algengt. — Skarfa-
kál notað hjá Ragnlreiði. — Marhálmur góður handa
kúm, þær græddu sig. — Allar skepnur vitlausar í mar-
liálminn. — Fjörugrös lianda kúm, og þari, þær græddu
sig af því. — Kýr voru vitlausar í sveppi. — Sveppir voru
hafðir við handadofa. — Bleikar kúlur, sveppur (Cryto-
gania), bestar af öllum ætisveppum. — Ásgeir, maður
Ragnheiðar, leggur við og við orð í belg. Ragnheiður
var blind á Reykjum í Mosfellssveit, þegar þetta samtal
átti sjer stað. — Vel hress og hetjuleg.
Gunnar Hinriksson, vefari, var ungur á Fljótsdals-hjer-
aði:
Te var gefið á morgnana, þegar jeg var ungur: Ljóns-
líöpp, rjúpnalauf, blóðberg og vallhumall. Ágætt. —
Hvannarót var höfð í brennivín. — Kartöflur í Gunnars