Hlín - 01.01.1961, Qupperneq 129

Hlin 127
Þetta gerðum við og höfðum a£ því ágæta skemtun, þótt
raunar værum við allir sjóveikir.
Þann 20. getur „Morgunblaðið" þessarar Hafnarfjarð-
arferðar Gullfoss með þessum orðum: „Flestum fanst þeir
vera ríkari, þegar þeir komu aftur en þegar þeir fóru. Þeir
liöfðu ferðast á íslenskri eign á sjónum.“
Gullfoss kom hlaðinn vörum frá útiöndum, bæði ætum
og óætum, vörum af öllu tagi, og var skipað upp dagana
16,—18. apríl. Það skal tekið fram, að í þann tíð var frjdls
verslun á íslandi, hver rnaður sjálfráður um athafnir sínar
í verslunarmálum, þó að þjóðin væri nú í rauninni fátæk
og aðeins að byrja að komast úr kútnum eftir langvarandi
áþján og margvíslegt kvalræði.
Þann 20. apríl fór Gullfoss til Vesturlandsins, og var
Stykkishólmur fyrsti viðkomustaðurinn. Með skipinu
fóru tveir úr stjórn Eimskipafjelagsins, þeir Eggert Claes-
sen og Olgeir Friðgeirsson, og áttu þeir að koma fram fyrir
þess hönd. Margir farþegar fóru með skipinu, en blöðin
geta aðeins 13 manna úr þeim hóp, og er jeg einn á lífi
þeirra allra. Meðal þeirra, sem látnir eru, minnist jeg Páls
Stefánssonar frá Þverá, Sæmundar Halldórssonar, Stykkis-
hólmi, Ásgeirs prófasts Ásgeirssonar frá Hvammi, Sigurð-
ar prófasts Gunnarssonar, Stykkishólmi, Árna kaupmanns
Sveinssonar, ísafirði, og Kjartans Rósinkranssonar á Flat-
eyri. Til Stykkishólms var komið 21. apríl. Veður var
fagurt, stillilogn og sólskin. Fánum prýtt leið skipið ofur-
rólega inn spegilfögur eyjasundin. Allir voru í hátíða-
skapi, þegar skipið klauf sjóinn í áttina til Súgandiseyjar.
Þeir forðuðu sjer reyndar frá skipsstefninu, lundinn og
æðarfuglinn, en þó virtist mjer þeir skotra hýrlegu horn-
auga til hinnar veglegu gnoðar. Já, jeg gat ekki betur sjeð,
en að öll náttúran fagnaði skipinu. Þegar það var komið
svo langt, að sýn gaf til hafskipabryggjunnar, gat þar að
líta mikla mannþyrpingu. Þar höfðu lmndruð manna
safnast til að fagna jressum íslenska farkosti.
Og þar var liornaflokkur staðarins og 1 jek lög við kunn