Búnaðarrit - 01.01.1992, Side 202

búvörusamningfrá 11. marz 1991 og minnir sérstaklega á ákvæöi í 5. gr. um
greiðslur ríkissjóðs, en þar segir m.a.:
„Tilhögun beinna greiðslna skal tryggja framleiðendum áþekka fjár-
mögnun og verið hefur. Fullnaðaruppgjör til framleiðenda fari fram ekki
síðar en 15. desember.“
Búnaðarþing bendir á, að sauðfjárbændur eru að taka á sig verulegar
skuldbindingar með fækkun bústofns og þar með, þegar til lengri tíma er
Iitið, að draga úr útgjöldum ríkisins. Það er því verið að ráðast á garðinn,
þar sem hann er lægstur, ef ekki verður staðið við framangreind ákvæði, og
því verður reyndar ekki trúað fyrr en á reynir. Búnaðarþing telur því ekki
koma til greina að beita heimild til að fresta fyrsta hluta af beinum
greiðslum til bænda til ársins 1993.
Alyktun 2:
Búnaðarþing skorar á Stéttarsamband bænda að standa fast á rétti
sauðfjárbænda um, að ríkisstjórn standi að fullu og öllu við búvörusamning
frá 11. marz 1991. Brjóti ríkisstjórn ákvæði samningsins, t.d. með því að
fresta beinum greiðslum til ársins 1993, þá höfði Stéttarsamband bænda
þegar í stað skaðabótamál á hendur ríkissjóði fyrir hönd bænda.
Mál nr. 30
Erindi formannafundar búnaðarsambanda um atvinnumál í dreifbýli.
Málið afgreitt með eftirfarandi ályktun, sem samþykkt var með 20 sam-
hljóða atkvæðum:
Búnaðarþing telur brýnt, að skipulega sé unnið að atvinnumálum í
sveitum og tryggt sé víðtækt samstarf á milli þeirra stofnana og félaga, sem
mest fjalla um þau mál og hafa þar aðstöðu til mótandi áhrifa.
Því felur þingið stjórn Búnaðarfélags íslands að hlutast til um, að komið
verði á samstarfsnefnd eftirtaiinna aðila, er hafi yfirsýn yfir hugsanlega
atvinnuþróun og stuðning við hana:
Byggðastofnunar,
Búnaðarfélags íslands,
Stéttarsambands bænda,
Stofnlánadeildar landbúnaðarins,
Framleiðnisjóðs og
búnaðarsambanda.
Einn nefndarmaður komi frá hverjum aðila, og beri hver þeirra kostnað
við störf síns fulltrúa.
200