Morgunn - 01.12.1926, Blaðsíða 17

MOltQUNN
127
öllu fylgt. Þegar vikan var liðin, voru umbiíðirnar teknar af
fætinum. Og þá er fóturinn alveg réttur á barninu og hefir,
verið það síðan. Miðillinn sagði okkur frá þessu. En hún var
ekki ein til frásagnar um þennan atburð. Onnur kona, sem var
sjónarvottur að þessum atburði, sagði, að þetta væri nákvæm-
lega rétt.
Þá langar mig til að fara með ykkur síðustu langferð-
ina, frá Kyrrahafinu og alla leið austur til Winnipeg í Mani-
toba. Eg geri ráð fyrir, að þið, sem kunnið að hafa lesið næst-
síðasta Morgun, minnist þess. að eg sagði í S. R. F. í. írá
konu þar, miðli, sem fullyrt er um af vinum hennar, að sé-
stjórnað í sambandsástandi af Pétri postula, og jafnvel, að
Jesú frá Nazaret verði þar vart. Síðan hefi eg fengið bréf
frá einum nánasta vini liennar, Mr. Spencer, sem bauðst
til þess að fara með okkur hjónin til hennar. Eg ætla að
segja yldcur meira frá þeim manni bráðum. En eg get eklci
stilt mig um að lofa ykkur að heyra þýðingu af kafla úr
bréfinu, þó að ekkert komi hann lækningum við. Eg les ykkur
hann til dæmis um það, livað ótvíræð fyrirbrigðin oft eru hjá
konunni. Vitanlega er hún ein til frásagna um nokkuð af því,
sem frá er skýrt. En traustið á einlægni hennar er alveg
afdráttarlaust hjá þeim, sem þekkja hana. Og eg get bætt
því við, að eins er um mig. Eg get ails ekki hugsað mér, að sú
kona fari að skrökva upp fyrirbrigðum. „Mér finst hún eins
og saklaust barn,“ sagði eg við einn af skarpvitrustu mála-
færslumönnum í Canada, sem er vinur hennar. „Það er ná-
kvœmlega það, sem hún er,“ svaraði lögmaðurinn.
Bréfkaflinn er svona:
„Mjög kynleg atvik gerðust á heimili hennar í síðustu
vilcu. I raun og veru eru þau lilægileg. Máðurinn liennar er
allan daginn inni í Winnipeg við störf sín, svo að hún er ein,
þangað til hann kemur á kvöldin, nema þegar það ber við, að
einhver kemur til þess að fá hana til að fara í sambandsástand.
Þér hafið lcomið í hús hennar, og munið það vafalaust, að
þar eru nokkur þrengsli af húsgögnum. Það stafar af því, að