Morgunn - 01.12.1926, Qupperneq 78

188
MORGUNN
það hefir henni ekki tekist. Þegar hún reynir það, er eins
og það hverfi.
Nú síðustu árin, siðan er hún varð fullorðin stúlka —
hún er 18 ára nú — hefir þetta breyzt nokkuð. Þessi »Frið-
rik«, sem svo mikið hefir verið um talað, og sýnist hafa tek-
ið hana að sér og láta sér ákaflega ant um hana, er með
henni dagsdaglega — þó ekki jafnmikið á hverjum degi.
Auk lækninganna finst henni hann ferðast með sér um
ýmsa staði, sem hún hefir aldrei séð áður. Til dæmis að
taka finst henni hann hafa farið með sig til Vífilstaða. Þar
virtist henni hún koma inn í sjúkrastofu og sjá marga
sjúklinga, suma rúmliggjandi og suma á flakki. Ekki finst
henni hún sjá þetta svo vel, að hún geti lýst neinu í
stofunni sérstaklega.
Stundnm finst henni hann fara með sig til sjúklinga.
sem hann er að lækna, sérstaklega þegar honum virðist
mjög mikíls við þurfa.
A þessu ferðalagi stendur aldrei nema stutta stund i
einu, 3—5 mínútur. Hún hefir oft gætt að klukkunni á
undan og eftir. En meðan hún er í ferðinni, finst henni
stundin ekki mjög stutt, lengri en hún er í raun og veru-
Þá eru aðrar ferðir, sem hún fer. »Friðrik« fer þá
með hana á staði, sem eru ólíkir öllu, sem hún hefir séð
hér á jörðinni. Þar þykir henni fagurt um að litast. Birtan
finst henni sérstaklega einkennileg, gulhvít. Hún sér þar
skóga og undurfagra blómreiti. Þar eru dásamlega fagrar,.
bjartar verur, sem eru eitthvað að starfa, helzt við blómin
finst henni.
Líka kemur hún á staði, þar sem mikið er af ungum
börnum og fullvöxnum verum, sem henni virðast vera að
annast börnin. Hún hefir heyrt fagran söng frá börnunum
og verunum, sem eru að gæta þeirra.
Stundum koma til hennar á þessum stöðum fallegar
verur og fara að tala við hana um lækningarnar, biðja
hana að hætta ekki við þetta lækningastarf og hughreysta
hana. Þær segja henni, að sá tími komi, er þetta verðl