Ritið : tímarit Hugvísindastofnunar - 01.01.2003, Blaðsíða 131

Ritið : tímarit Hugvísindastofnunar - 01.01.2003, Blaðsíða 131
SANNLEIKURINNI SKALDSKAPNUM ur verið um hér hafi farið hljóðar í bókmenntaumræðunni en mörg önn- ur. Það er í sjálfu sér ekkert óeðlilegt við það að bókmenntir sem taka á áþreifanlegan hátt á þeim málefnum sem brenna á mönnum hverju sinni veká almenna athygli. Það er ákveðin hefð fyrir því hér á landi að bók- menntir hafi samfélagslegan boðskap og taki virka afstöðu til þjóðfélags- ins eða einstakra mála sem eru ofarlega á baugi eða jafnvel ákveðinna persóna. Höfundur Islands eftir Hallgrím Helgason væri gott dæmi um það. Að vísu verður þessi tilhneiging stundum til þess að efniviðurinn fær meiri athygli en skáldskapurinn sjálfur og skáldverk sem eru ekki beint innlegg í þjóðfélagsumræðuna fá iðulega fremur lítið svigrúm. Atökin við formið sjálft og fagurfræðilegar vangaveltur hafa kannski ekká almenna skírskotun, en góð saga stendur alltaf fyrir sínu, það má ekki gleymast. Verk Guðrúnar Evu einkennast ekká síður af mikálh sköpunargleði en verk margra annarra samtímarithöfunda, hver hugmynd er nýtt tál hins ýtrasta og hún er þróuð áfram í næsta verki. A tímum ádeilu og þjóðfé- lagsgagnrýni hefur hún kosið að fara aðra og fáfarnari leið og velta fyrir sér persónulegri hugmyndum um líf í skáldskap. Viðhorfi höfundar eru gerð góð slál í síðustu setningum bókarinnar: „Frásagnir höfðu ekká það hlutverk fýrst og fremst að vera sannar, heldur var þeim ætlað að rækta samúð með mönnum, gera þeim erfitt fyrir að koma fram við aðra menn eins og dauða hluti“.13 Það hefur borið nokkuð á því á undanfömum ámm að höfundar hafa valið sér stór verkefni, þ.e. haldið af stað með þá hugmynd að skrifa bækur sem tengjast með einhverjum hættá (nægir hér að nefna bækur Einars Más Guðmundssonar Fótspor á himnum, Draumar ájörðu og Nafn- lausir vegir, sem og bækur Péturs Gunnarssonar Myndin af heiminum og Leiðin til Rómar). I þessum tilvikum er ljóst að hver skáldsaga er hlutá af skipulögðu heildarverki. Það er því unnið eftár ákveðinni áætlun og síð- an kemur út bók um það bil annað hvert ár, þar til verkinu hefur verið lokið. Þó að Guðrún Eva vinni oft með sömu hugmyndimar, þá er ekki þar með sagt að verk hennar séu hlutá af úthugsaðri heild sem hafi ákveð- inn endapunkt í framtíðinni. Eitt leiðir af öðm, hver hugmynd fær þann tíma og það vægi sem hún þarfnast. Lesandinn fær það á tálfinninguna að höfundurinn hafi fundið góðan stað tál að nema staðar að sinni og ákveð- ið að deila afrakstrinum með lesendum sínum. Síðan er einfaldlega hald- ið áfram, án áædana um það hvort næstu bókar verði að vænta efiár eitt 13 Sagan afsjárekrm píanáunum bls. 286. 129
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92
Blaðsíða 93
Blaðsíða 94
Blaðsíða 95
Blaðsíða 96
Blaðsíða 97
Blaðsíða 98
Blaðsíða 99
Blaðsíða 100
Blaðsíða 101
Blaðsíða 102
Blaðsíða 103
Blaðsíða 104
Blaðsíða 105
Blaðsíða 106
Blaðsíða 107
Blaðsíða 108
Blaðsíða 109
Blaðsíða 110
Blaðsíða 111
Blaðsíða 112
Blaðsíða 113
Blaðsíða 114
Blaðsíða 115
Blaðsíða 116
Blaðsíða 117
Blaðsíða 118
Blaðsíða 119
Blaðsíða 120
Blaðsíða 121
Blaðsíða 122
Blaðsíða 123
Blaðsíða 124
Blaðsíða 125
Blaðsíða 126
Blaðsíða 127
Blaðsíða 128
Blaðsíða 129
Blaðsíða 130
Blaðsíða 131
Blaðsíða 132
Blaðsíða 133
Blaðsíða 134
Blaðsíða 135
Blaðsíða 136
Blaðsíða 137
Blaðsíða 138
Blaðsíða 139
Blaðsíða 140
Blaðsíða 141
Blaðsíða 142
Blaðsíða 143
Blaðsíða 144
Blaðsíða 145
Blaðsíða 146
Blaðsíða 147
Blaðsíða 148
Blaðsíða 149
Blaðsíða 150
Blaðsíða 151
Blaðsíða 152
Blaðsíða 153
Blaðsíða 154
Blaðsíða 155
Blaðsíða 156
Blaðsíða 157
Blaðsíða 158
Blaðsíða 159
Blaðsíða 160
Blaðsíða 161
Blaðsíða 162
Blaðsíða 163
Blaðsíða 164
Blaðsíða 165
Blaðsíða 166
Blaðsíða 167
Blaðsíða 168
Blaðsíða 169
Blaðsíða 170
Blaðsíða 171
Blaðsíða 172
Blaðsíða 173
Blaðsíða 174
Blaðsíða 175
Blaðsíða 176
Blaðsíða 177
Blaðsíða 178
Blaðsíða 179
Blaðsíða 180
Blaðsíða 181
Blaðsíða 182
Blaðsíða 183
Blaðsíða 184
Blaðsíða 185
Blaðsíða 186
Blaðsíða 187
Blaðsíða 188
Blaðsíða 189
Blaðsíða 190
Blaðsíða 191
Blaðsíða 192
Blaðsíða 193
Blaðsíða 194
Blaðsíða 195
Blaðsíða 196
Blaðsíða 197
Blaðsíða 198
Blaðsíða 199
Blaðsíða 200
Blaðsíða 201
Blaðsíða 202
Blaðsíða 203
Blaðsíða 204

x

Ritið : tímarit Hugvísindastofnunar

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Ritið : tímarit Hugvísindastofnunar
https://timarit.is/publication/1098

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.