Tímarit Máls og menningar - 01.05.1973, Síða 22

Tímarit Máls og menningar
langar sögur af Skúla-málunum. Og skelfing sagði hún snildarlega og hlut-
ræknislaust frá. Þó var hún þá svarinn andstæðingur Skúla, og bróðir henn-
ar, sem var læknir, varð að flýja til Vesturheims mitt í öllum þeim ósköpum.
Kristján bróðir þeirra systra býr í hárri höll í sama túninu. Hann sat í önd-
vegi úti á veggsvölum, þegar við riðum hjá, og horfði með konunglegri tign
yfir héraðið eins og Óðinn úr Hliðskj álfi. Kristján á alla Flateyrina. Þar
býr um 300 manns. Hann krefur engan mann um lóðargjald, þótt hann sitji
sveltandi heima, og aldrei stígur hann fæti sínum niður á Flateyri. Það telur
Kristján ekki virðingu sinni samboðið. Þau syslkini eru aristokratar frá
hvirfli til ilja.
Hér er stelpustertur, sem fermdist fyrra sunnudag. Hún segir, að eg eigi
að lesa „Málaflutningsmanninn í klónum á Kölska“, erlendan reyfara. Eg
veit ekki, hvað svoleiðis skens á að þýða.
17. júní las eg upp á kvöldskemtun hálfan þriðja kafla úr Bréfi til Láru:
Um sjómensku mína á skútunni (mjög skemtilegur þátlur, sem eg hefi samið
síðan eg fór úr Reykjavík), morðið á Vesturgötu og æfintýrið um Finnlaugu.
Eg komst svo að orði í bréfi til Sigurðar Nordals: „Aheyrendur mínir
göptu af skilningsleysi." - 19. júní las eg æfinlýrið af Emolon og Memblóku.
Það er alment álit hér á ísafirði, að eg sé ekki með öllum mjalla. Einstaka
halda þó, að eg sé nú. nokkurnveginn með öllu viti, en þeir eru sannfærðir
um, að eg hafi einhverntíma verið á Kleppi. A Kleppi - vel á minst. Hvernig
líður Kristínu minni? Einu sinni átli eg ekki aðra hugsjón en þá að verða
vitfirringur á Kleppi. Þá voru dagarnir hlýir og bjartir og æskuilmur yfir
holtum og vogum. Þá kysti eg Kristínu á hlemmnum og sat hjá henni 10 tíma
í holtinu. í holu milli tveggja steina á eg blýant frá þeim dögum.
Eg er önnum kafinn í að hreinskrifa bréfið. Eg er kominn aftur í kaflann
um guðspekinga. Ýmsu hefi eg við bætt og fært margt til hetri frásagnar. Nú
er bréfið orðið svo útlítandi, að tugthús er mér óumflýjanlegt. Segðu Guð-
nýju, að henni sé óhætt að kaupa sér strax í brúðarkjólinn þess vegna. I gær
vorum við Vilmundur að sjóða saman sérstakt Faðirvor handa kapitalistum.
Ein bænin í því er svona: „Eigi leið þú oss í örbirgð, heldur gef oss gjald-
þrotsfrest, þar til vér höfum stolið nógu miklu undan nauðungaruppboði og
gert sáttmála við konur vorar.“ Vilmundur segir, að eg eigi að senda Ólafi
Thors eitt eintak af bréfinu, með Faðirvorinu letruðu á.
Fyrir nokkrum dögiun fekk eg ofurlitla sendingu frá guði. Eg var nýhátt-
aður og var að pissa í koppinn minn eins og eg er vanur. Mér brá svo við,
varð svo gagntekinn frá hvirfli til ilja, að eg æddi fram úr rúminu og hróp-
12