Tímarit Máls og menningar


Tímarit Máls og menningar - 01.05.1973, Blaðsíða 83

Tímarit Máls og menningar - 01.05.1973, Blaðsíða 83
A j palestínskum sjónarhól komnir til Landsins helga af trúarlegum sökum, en kærðu sig kollótta um stj órnmálaþras samtímans. Milli þeirra og Arabanna ríkti fullkominn skiln- ingur og friður. En nú er sköpum skipt. Mikill hluti landsbúa - meira en ein milljón manna - hefur verið hrakinn í útlegð, orðið að víkja fyrir þeim aðkomu- Gyðingum, sem settu á stofn ríkið ísrael árið 1948. Gyðingar eru þar hin útvalda þjóð, og þó einkum þeir á meðal hinna útvöldu, sem flutzt hafa frá Evrópu eða Ameríku og hlotið hafa menntun fram yfir fátæka, óupplýsta Gyðinga, sem komnir eru úr löndum Araba í Afríku og nálægari Austur- löndum. Þeir Arabar, sem enn dveljast innan landamæra ríkisins, eru ann- ars flokks fólk, sem á engan hátt nýtur sömu mannréttinda og ísraelsmenn sjálfir. Stofnun þessa ríkis var gerð að tilhlutan Sameinuðu þjóðanna. Stórveldi samtímans stóðu öll að sköpun þess og sjálfur guðfaðirinn var Jósef sálugi Stalin. Balfour-yfirlýsingin hrezka frá 1917 var ef til vill upphafið, en þar var þó aldrei kveðið svo á, að Gyðingar fengju rétt til að stofna sjálfstætt ríki á þessu vemdarsvæði Breta - Palestínu - heldur yrði þar einungis þjóðarheimili Gyðinga, hvernig sem það hefur nú átt að túlkast. Sjálf kveikjan að sjálfstæðri ríkisstofnun Gyðinga voru hinir ægilegu glæpir nazista gegn evrópskum Gyðingum fyrir og í heimsstyrjöldinni síðari, er 6 milljónum Gyðinga var útrýmt í gasklefum Auschwitz og annarra aftöku- stöðva þýzku Aríanna. - Samvizka heimsins vaknaði af þungu móki eina smástund - og þá til þess eins að steypa ibúum Palestínu í glötun um leið og bæta skyldi fyrir afbrot Evrópu gegn hinum þýzku og pólsku Gyðingum. ísraelsmenn hafa að vísu haldið þvi fram, að hinir palestínsku Arabar hafi af fúsum vilja yfirgefið land sitt 1948 eða beinlínis verið hvattir til þess af hinum arabísku nágrönnum. Slíkt hefur þó við engin rök að styðjast, heldur voru þeir miklu fremur hvattir til að vera kyrrir og láta engar hót- anir eða ofbeldisverk öfgafullra þjóðernissinna meðal Gyðinga flæma sig úr landinu. Allt kom þó fyrir ekki. Skriðan féll í byrjun aprílmánaðar 1948 og varð ekki stöðvuð. Sir John Glubb, fyrrverandi hershöfðingi arabísku herdeildarinnar í Jórdaníu, segir í endurminningum sínum: „Sú saga er ósönn, er Gyðingar halda á loft, að hinir arahísku flóttamenn frá Palestínu hafi yfirgefið land sitt af frjálsum vilja. Þeir sem yfirgefa land sitt af fúsum vilja, fara ekki eins og þeir standa. Fólk sem ákveðið hefur að flytjast brott, gerir það ekki í shkum flýti, að það týni hvert öðru, eiginmenn missi sjón- ar á konum sínum eða foreldrar týni börnum sínum. Staðreyndin er sú, að 73
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92
Blaðsíða 93
Blaðsíða 94
Blaðsíða 95
Blaðsíða 96
Blaðsíða 97
Blaðsíða 98
Blaðsíða 99
Blaðsíða 100
Blaðsíða 101
Blaðsíða 102
Blaðsíða 103
Blaðsíða 104
Blaðsíða 105
Blaðsíða 106
Blaðsíða 107
Blaðsíða 108
Blaðsíða 109
Blaðsíða 110
Blaðsíða 111
Blaðsíða 112
Blaðsíða 113
Blaðsíða 114
Blaðsíða 115
Blaðsíða 116
Blaðsíða 117
Blaðsíða 118
Blaðsíða 119
Blaðsíða 120
Blaðsíða 121
Blaðsíða 122
Blaðsíða 123
Blaðsíða 124
Blaðsíða 125
Blaðsíða 126
Blaðsíða 127
Blaðsíða 128
Blaðsíða 129
Blaðsíða 130
Blaðsíða 131
Blaðsíða 132
Blaðsíða 133
Blaðsíða 134
Blaðsíða 135
Blaðsíða 136
Blaðsíða 137
Blaðsíða 138
Blaðsíða 139
Blaðsíða 140

x

Tímarit Máls og menningar

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Tímarit Máls og menningar
https://timarit.is/publication/1109

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.