Tímarit Máls og menningar


Tímarit Máls og menningar - 01.05.1973, Blaðsíða 66

Tímarit Máls og menningar - 01.05.1973, Blaðsíða 66
Tímarit Máls og menningar 63 Nú hef ég sjálfur verið sjúklingur á Kleppi. Það var verið að rannsaka tauga- kerfið í mér, því það er mér óskilj anlegt, hve mér hefur liðið illa svo óskup langan tíma. Óhæfur með öllu til starfa og stöðugt ringl og verkur í hausn- um nema þegar ég ligg útaf. - Ég get lesið og hugsað mér til afþreyingar, en strax og ég stíg í fæturna yfirþyrma mig óþægindin. Að sitja á stóli og púnkta þetta niður á ritvélina mina er mér lengst af kvalræði svo allt skrifið vill gjarna fara í göndul. Og þó skrifa ég. Ég veit það er allt saman ómerki- legt og þó skrifa ég. Hvers vegna er ég að þessu skrifi? Ég veit það ekki. - Og þó skrifa ég. Jæja, fari það allt saman í kolsvart myrkrið. Bráðum er ég dauður, týndur og gleymdur, og þó skrifa ég. Þetta er eins og geðveikur maður sé að tala. Það var mjög ánægjulegt að vera sjúklingur á Kleppi. Ég var hafður á rólegri deild, af því ég nennti hvorki að öskra eða slást og hafði enda ekki heilsu til þessháttar skemmtanalífs. Allt hjúkrunarfólkið var mjög elskulegt og mikið betra en þegar ég var þar hjúkrunarmaður sjálfur. Raunar var ég ekki nema gervihjúkrunarmaður, en var titlaður sem slíkur í fullri alvöru. Hún doktor Hólmfríður er þannig í sniðum, að hefði hún verið strákur þegar ég var unglingur, þá mundum við hafa orðið óaðskiljanlegir vinir. En mér leyfðist ekki langur tími til að vera ómagi á þessum prýðilega stað. Því var nú skollans ver. Þó gafst mér tóm til að flatmaga í sólskini garðsins alla þá daga sem dvöl mín treindist og horfa á þrastahjón sem áttu sér eggjakörfu í greinum eins trésins, það var ómetanlega fagnaðarríkt. Og sjúklingarnir lágu hérna mér til samlætis og mér þótti ég vera kominn heim. Ég hló að sjálfum mér og fannst það mjög skemmtilegt að vera orðinn einn af þeim. En þrestirnir yfirgáfu hreiðrið sitt. Það var mjög sorglegt. Ætli þeir hafi þolað hljómlistina okkar? 64 í dag hentu mig tvö skemmtileg atvik: Jón Helgason rithöftmdur kom heim til mín og færði mér tvö þúsund kr. ávísun fyrir smákvæði sem innan skamms birtast í Tímalesbókinni hans. - Og svo lauk ég við að lesa Sumar í Selavík, skáldsögu eftir Kristmann Guðmundsson. — Þetta er mjög hugþekk saga um ástina. Hvað annað? Kristmann skrifar ógjarna um annað en ástir ungs fólks. Og þó þessi saga hans eigi fremur skylt við huldufólk en okkar ágæta barbarisma, sem við köllum mannlíf, þá er hún svo fersk og kunnáttusamlega 56
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92
Blaðsíða 93
Blaðsíða 94
Blaðsíða 95
Blaðsíða 96
Blaðsíða 97
Blaðsíða 98
Blaðsíða 99
Blaðsíða 100
Blaðsíða 101
Blaðsíða 102
Blaðsíða 103
Blaðsíða 104
Blaðsíða 105
Blaðsíða 106
Blaðsíða 107
Blaðsíða 108
Blaðsíða 109
Blaðsíða 110
Blaðsíða 111
Blaðsíða 112
Blaðsíða 113
Blaðsíða 114
Blaðsíða 115
Blaðsíða 116
Blaðsíða 117
Blaðsíða 118
Blaðsíða 119
Blaðsíða 120
Blaðsíða 121
Blaðsíða 122
Blaðsíða 123
Blaðsíða 124
Blaðsíða 125
Blaðsíða 126
Blaðsíða 127
Blaðsíða 128
Blaðsíða 129
Blaðsíða 130
Blaðsíða 131
Blaðsíða 132
Blaðsíða 133
Blaðsíða 134
Blaðsíða 135
Blaðsíða 136
Blaðsíða 137
Blaðsíða 138
Blaðsíða 139
Blaðsíða 140

x

Tímarit Máls og menningar

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Tímarit Máls og menningar
https://timarit.is/publication/1109

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.