Tímarit Máls og menningar


Tímarit Máls og menningar - 01.05.1973, Blaðsíða 80

Tímarit Máls og menningar - 01.05.1973, Blaðsíða 80
Tímarit Máls og menningar Gyðingar fyrir trú sína, en ekki þjóðernislegan uppruna. Sá sem ferðazt hefur um ísrael í dag, sér þar hinar ólíkustu manngerðir: indverska Gyð- inga, arahíska Gyðinga frá Jemen, dökkeygða og dökkliærða Gyðinga frá blökkumannahverfum New York-borgar, rauðhærða og bláeygða Gyðinga frá Vín eða Þýzkalandi, og svona mætti lengi telja. Gyðingdómurinn var um margar aldir álirifaríkt og voldugt afl í heimi trúarbragðanna - og er raunar enn í dag - og ávann fjölda trúskiptinga, þótt hann hafi nú löngu látið dótturtrúarbrögðum sínum, Kristindómi og Islam, það eftir að starfa að trúboði. Eitt frægasta dæmi um sigra Gyðingdómsins á trúboðsakrinum er það, að Kazarar, tyrknesk-mongólsk þjóð, tók Gyðingatrú á miðri 8. öld. Konungur þeirra, Búlan, ásamt furstum sínum og undirsátum gerðist á þeirri stundu Gyðingur sem hann lét umskerast og gekk lögmáli Gyðingdómsins - tórunni - á vald. Kazarar héldu trú sinni um margar aldir, en hverfa síðan af sjónarsviðinu í innrásum Tatara á landsvæði þeirra við Volgu á 13. öld. - Þetta er aðeins eitt sögufrægt dæmi mn það, hvernig hægt er að verða Gyðingur án allra tengsla í blóði eða menningarerfðum. Það fór heldur ekki hjá því, að Gyðingar blönduðust þeim þjóðum, sem þeir dvöldust með öldum saman, einkum á þeim tímum er friður ríkti og umburðarlyndi og sönn mennska einkenndi samskipti fólks. Prófessor Com- as, sem fyrr var nefndur, hefur bent á það, að af hverjum 100 hjónaböndum Gyðinga í Þýzkalandi á árunum 1921-1925, voru 58, þar sem bæði hjónin voru Gyðingar, og 42, þar sem annað hjóna var Gyðingur en hitt ekki. Þannig voru árið 1926 hrein gyðingahjónabönd í Berlín 861, en blönduð hjónabönd 554. „Þessar tölur tala sínu máli,“ segir prófessor Comas, „eink- um þegar það er haft í huga, að mikill hluti þessara „hreinræktuðu“ Gyð- inga voru Gyðingar af trúarlegum ástæðiun en ekki fyrir erfðir, né höfðu þeir neitt sérlegt „semitiskt“ yfirbragð.“ Enn fremur má benda á það, að 49% pólskra Gyðinga eru ljóshærðir en 51% dökkliærðir, 32% þýzkra Gyð- inga eru ljóshærðir, og 30% af Vínargyðingum eru bláeygðir. - Allt ætti þetta að sýna fram á, að Gyðingar eru alls enginn kynþáttur og ekki heldur þjóð í venjulegum skilningi þess orðs. Sérstaklega er það einkennandi fyrir rússneska og þýzka Gyðinga, að hjá þeim finnast engin semitisk séreinkenni. I hinu mikla uppsláttarriti um Gyðingdóminn og Gyðinga: The Standard Jewish Encyclopedia, útgefnu í London 1966, er orðið Gyðingur skýrt á þá lund, að það sé sá er aðhyllist Gyðingatrú. Ekki fullnægði slík skýr- greining þeim Gyðingi sem frægastur hefur orðið síðan Maimonides leið, Albert Einstein. Hann skrifar í grein um þetta efni árið 1938: „Hvað er 70
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92
Blaðsíða 93
Blaðsíða 94
Blaðsíða 95
Blaðsíða 96
Blaðsíða 97
Blaðsíða 98
Blaðsíða 99
Blaðsíða 100
Blaðsíða 101
Blaðsíða 102
Blaðsíða 103
Blaðsíða 104
Blaðsíða 105
Blaðsíða 106
Blaðsíða 107
Blaðsíða 108
Blaðsíða 109
Blaðsíða 110
Blaðsíða 111
Blaðsíða 112
Blaðsíða 113
Blaðsíða 114
Blaðsíða 115
Blaðsíða 116
Blaðsíða 117
Blaðsíða 118
Blaðsíða 119
Blaðsíða 120
Blaðsíða 121
Blaðsíða 122
Blaðsíða 123
Blaðsíða 124
Blaðsíða 125
Blaðsíða 126
Blaðsíða 127
Blaðsíða 128
Blaðsíða 129
Blaðsíða 130
Blaðsíða 131
Blaðsíða 132
Blaðsíða 133
Blaðsíða 134
Blaðsíða 135
Blaðsíða 136
Blaðsíða 137
Blaðsíða 138
Blaðsíða 139
Blaðsíða 140

x

Tímarit Máls og menningar

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Tímarit Máls og menningar
https://timarit.is/publication/1109

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.