Tímarit Máls og menningar - 01.01.1988, Side 37

Eftir spennufallið
ur þyrfti kannski að fá einhverja þjálfun í svona rekstrarhliðinni, ég
meina þetta daglega, það þarf að panta og svoleiðis . . .
Guðni brosti umburðarlyndur á svip og fullyrti að það yrði leikur
einn, reksturinn væri í svo föstum skorðum.
- Fyrst svo er . . . sagði Aðalsteinn.
Edda horfði ringluð í kringum sig. Til að segja eitthvað spurði
hún loks:
- Við kæmum þá líka til með að skúra og ganga frá á kvöldin? Eg
meina ef svo færi . . .
Þeim til nokkurrar furðu sagði Guðni að það vildi hann einmitt
ekki, til þess kæmi sérstök manneskja, Guðný, og reyndar væri best
að hann segði þeim strax að þó þau réðu öllu fyrir innan stokk væri
alls ekki til þess ætlast að þau dveldust á staðnum lengur en til
hálftólf á kvöldin, þá ættu þau umsvifalaust að loka og fara. Þetta
væri eiginlega eina skiiyrði sem hann setti. Og af vissum ástæðum
legði hann á það ríka áherslu. Ekki þyrftu þau heldur að gera upp
kassann á kvöldin, um það yrði séð.
Hann dró upp tékkhefti og gylltan penna og byrjaði að skrifa.
Hann leit spyrjandi á þau.
- Jæja, hvað segið þið?
Aðalsteinn og Edda hikuðu ekki lengur og kinkuðu bæði kolli.
Guðni fékk þeim lyklana og ávísanirnar. Hann tók föðurlega yfir
um axlir þeirra beggja og klappaði þeim vinalega. Síðan beindi hann
sjónum sínum upp um hillurnar, að súkkulaðinu, konfektinu, kex-
inu, karamellunum, sígarettunum, og öllum varningnum.
- Þið megið svo að sjálfsögðu fá ykkur af þessu öllu, alveg eins
og þið getið í ykkur látið og þið skuluð umfram allt hegða ykkur í
einu og öllu eins og þið væruð heima hjá ykkur.
A leiðinni út staðnæmdist hann allt í einu við tvo gamla kassa sem
stóðu í gangveginum. Þetta voru venjulegir eplakassar, en hjarir
höfðu verið settar á lok þeirra og þeir voru læstir með hengilásum.
Hann horfði á kassana og það var eins og hann myndi skyndilega
eftir einhverju.
- Jú, meðan ég man, eitt var það líka. Þessir eplakassar tveir sem
þið sjáið hér, látið þið þá bara alveg eiga sig. Þetta er mjög mikilvægt
og ég endurtek það ekki. Eg ætla ekki heldur að útskýra fyrir ykkur
27