Gerðir kirkjuþings - 01.01.1985, Side 44

37
talið sig hafa mikið gagn af lestri hennar. Gildi hennar er
einkum i þvi fólgið, aó hún knýr menn til þess aó spyrja
spurninga um atriði er þeir annars lita á sem sjálfsögð.
Þá er mikilvæg áhersla sú, aó lif hins kristna er líf af
skirninni.
Ef vér litum á skirnarbreytni vora höfum vér ekki unnið úr
kenningarlegri hefó vorri sem skyldi og látió undan þeirri
þróun, að á skirnina sé nánast litió sem venju. í ljósi
bæói eigin hefóar og postullegrar trúar þurfum vér greini-
lega aó endurskoóa breytni vora aó þessu leyti og itreka,
að skírnin fer fram af trú til trúar. Nokkur umræóa hefur
verió innan vorrar kirkju um trúaruppeldi og skírnarfræðslu
og ennfremur um nauósyn þess aó uppfræóa foreldra skirnar-
barna um inntak skirnarinnar. Vér þökkum þá hvatningu sem
Limaskýrslan veitir oss til frekari umræóna á þeim brautum
og einnig þá hvatningu, sem hún veitir oss til þess að end-
urskoða helgihald skirnarinnar í þvi skyni aó gera þaó skýr-
ara og trúrra inntaki skirnarinnar en þaó nú er.
I skýrslunni er gengió út frá þvi, aö bæói barnaskírn og
fulloróinnaskirn (trúaðraskírn) séu í samræmi vió postullega
trú. I kenningarlegum arfi vorum hefur verið lögð áhersla á
barnaskírn og raunar oft haldió fram, aó hún ein sé í sam-
ræmi vió postullega trú. Vér ítrekum enn gildi og nauðsyn
barnaskirnarinnar og bendum á, aó kristin trú er í eóli sinu
samfélagsmótandi og samfélagió er lífræn heild, er menn fæö-
ast inn i og tjáir barnaskírnin þann leyndardóm betur en
trúaóraskirn.
Staóreynd er hins vegar, aö þjóófélagslegar aðstæður á Is-
landi valda því, aó fjöldi skíróra fer á mis viö trúar-
uppeldi. Skírnarstundin skiptir miklu máli i lífi fólks, en
minna er hirt um lifió, sem af skirninni leiöir. Mörgum
þeirra er veróa fyrir trúarreynslu síóar á ævinni gengur
illa aó skilja, að afturhvarf sé i raun afturhvarf til
skírnarinnar. Virðist umræóan um ferminguna (gr. 14) vera
gagnleg í þvi skyni aö nálgast þarfir sliks fólks, en oss er
nauðsynlegt aó hyggja vel að guöfræói fermingarinnar.
Hins vegar viljum vér itreka út frá eigin hefö og á grund-
velli postullegrar trúar, aö í skírninni er Heilagur andi
gefinn og allar gjafir hjálpræðisins. Er oss erfitt aó
vióurkenna, aö nokkurrar athafnar sé þörf til aó bæta upp
þaó sem vantaói á i skirninni. Lengst af hefur fermingin
hjá oss veriö tengd fyrstu altarisgöngu, en þróunin hér sem
hjá nágrannakirkjunum er í þá átt að veita börnum aógang aö
borói Drottins i krafti skírnarinnar einnar og er reyndar
heimild fyrir þvi í nýjustu Handbók íslensku kirkjunnar.
Sálgæslusjónarmió hindra þó ekki, að vér hugsum um hag
þeirra sem vakna til vitundar um kall Krists, svo aö róttæk
breyting verói á liferni þeirra og viómióun.