Gerðir kirkjuþings - 01.01.1985, Qupperneq 50

43
erfitt sé að fullyrða um uppruna þess skipulags og þróun i
einstökum atrióum, var þaó alls staóar vió lýói um hina
almennu kirkju á 3. öld. Er áhersluatriói i skýrslunni, að
þessi þríþætta þjónusta geti í senn stuólaó að því aó tjá þá
einingu, sem vér leitum aó og einnig verió leióin aó þvi
marki (22. gr.). Þá er og bent á, aó nokkrar kirkjur, sem
ekki hafa haldió hinu þríþætta skipulagi, hafa í raun haldió
vissum þáttum úr upprunalegri mynd þess (24. og 37. gr.).
Snertir sú ábending vora kirkju sérstaklega. Á 16. öld var
hin sögulega vigsluröó biskupanna rofin hér á landi, en mynd
hinnar þríþættu þjónustu hefur samt sem áóur haldist hér
allt til þessa dags.
Mikilvægt áhersluatriói i kaflanum er gagnkvæmnin i sam-
skiptum vigðra og óvigóra þjóna kirkjunnar. Er þessi
áhersla mikilvæg fyrir þá sök, aó hún kemur i veg fyrir, að
hugsaó sé sjálfstætt um vigóa þjóna og litið svo á, aó þjón-
usta óvigðra þjóna sé minna virói en þeirra. I þvi sambandi
má árétta áherslu 15. gr. um valdió i kirkjunni, sem á upp-
runa sinn i valdi Jesú Krists og merkir ábyrgð frammi fyrir
Guói, svo aó þvi veróur aóeins beitt i samvinnu vió samfél-
agió i heild.
Náóargjafirnar eru og ræddar og lögó áhersla á, hversu til-
vist þeirra auógi lif safnaóarins (5. og 32. gr.). Er
athyglisvert, hversu hin vigóa þjónusta er tengd gjöfum
Heilags anda til kirkjunnar og tilvist hennar skoóuó sem
sérstök náðargjöf. Tökum vér undir þaó sem segir i 33. gr.,
að varóveisla sannleika fagnaóarerindisins er ekki komin
undir sérstöku skipulagi, svo aó Heilagur andi hafi oft
þurft aó nota óvenjulegar leióir til áminningar kirkjunni.
Er það þörf áminning til vor um, aó lif kirkjunnar er komió
undir Guói og frumkvæói hans (sbr. 8.gr.).
I þessu sambandi eru reglurnar til leióbeiningar um, hvernig
gegna skuli hinni vigóu þjónustu, mikilvægar (26.-27. gr.).
Spurningin um postullega fylgd er rædd i 34.-38. gr. Lýsum
vér fullkomnu samsinni vió greinarmuninn, sem þar er gerður
á "fylgd i postullegri hefó," sem tekur til allrar kirkj-
unnar, og "fylgd i postullegri þjónustu," sem fyrst og
fremst kemur fram i postullegri hefó kirkjunnar i heild.
Postulleg hefó i kirkjunni er skýrgreind á þennan hátt:
Postulleg hefó i kirkjunni merkir, að ákveðin einkenni
kirkjunnar frá timum postulanna vara vió, svo sem
vitnisburóur um postullega trú, boóun og fersk túlkun
fagnaðarerindisins, skirn og altarissakramenti, afhend-
ing þjónustunnar milli kynslóóa, samfélag i bæn, kær-
leika, gleói og þjáningu, þjónusta við sjúka og fátæka,
eining vió nálægar kirkjur og hlutdeild i þeim gjöfum,
sem Drottinn hefur gefió hverri um sig (34.gr.).
Postulleg vígsluröð er síóan sögó koma fram fyrst og fremst
i postullegri hefó kirkjunnar i heild og er vigsluröóin sögó
tjá, aó "hlutverk Krists, sem kirkjan á þátt i, er varanlegt
og stöóugt". Þá segir á þessa leió um fylgd i postullegri
þjónustu: