Skírnir - 01.01.1960, Blaðsíða 59
Skírnir
Menningarsamband Þjóðyerja og íslendinga
57
Kaupmaður forðabúr fyllir----
ilmkryddum Arabalands
og afurðum sóttum til Thules —
Skáldið Friedrich de la Motte Fouqué, sem orti Undínu, er
Steingrímur Thorsteinsson sneri á íslenzku, fékkst mjög við
íslenzkar bókmenntir, skildi íslenzku og las Eddukvæðin á
frummálinu, sömuleiðis Völsungasögu og Nornagestsþátt,
varð heiðursfélagi Bókmenntafélagsins og orti í þakkarskyni
fyrir þenna sóma fyrsta lofkvæðið á þýzku um Island: Ein
Skaldengruss, sem var tileinkað Bókmenntafélaginu og voru
21 erindi (1820). Hann birti árið 1813 í „Das Deutsche Mu-
seum“ Friedrich Schlegels: Eine Grablegung auf Island. Nach
der Egilssage. Og síðan birti hann í sama riti Die Wieder-
bevölkerung von Island, ævintýri í leikritsbúningi. Sjálfur
áleit hann skáldsögu sína, Die Fahrten Thiodolf des Islánders,
Ein Ritterroman, vera bezta rit sitt. Skáldsaga þessi ber vott
um allmikla þekking á íslenzkum bókmenntum og er rituð í
anda rómantisku stefnunnar. Hún er full af alls konar öfgum.
Strendur íslands eru vaxnar stórvöxnum skógum, og bjarn-
dýr öskra og úlfar ýlfra í óbyggðum. Hekla spýr eldi, er slær
bjarma á glugga í íbúðum manna. Menn ganga með langt
skegg og klæðast bjarndýrafeldum. En ýmislegt er rétt í þess-
ari sögu, er lýtur að fornöldinni. Hann birti enn skáldsögu,
Gunnlaugssögu ormstungu, 1826, og það er enginn vafi á því,
að Fouqué hefir átt mikinn þátt í að glæða áhuga Þjóðverja
á íslenzkum fornbókmenntum. Menn fara eftir þetta að gefa
út Islendingasögur á þýzku, Gunnlaugs sögu ormstungu,
Grettissögu, Laxdælu o. fl. Felix Dahn ritar nú skáldsögu, er
gerist á Islandi á 11. öld og hann nefnir „Odhins Trost“ og
segir frá biskupunum Isleifi og Gissuri. Hann minnist þar á
kristniboðann Þangbrand og vin hans Þorvald víðförla. önn-
ur skáldsaga Dahns gerist á 10. öld, og nefnir hann hana
„Sind Götter? Die Halfred Sigskaldsaga“ og segir frá forn-
um íslendingum, er trúðu á örlög manna og lifðu samkvæmt
því. Þessar endurskapanir fornaldarinnar urðu æ sannari og
áreiðanlegri. Meðal þeirra er t. d. skáldsaga Fontanes „Un-
wiederbringlich“ og draugasögur Paul Heyses, er sóttu margs