Skírnir - 01.01.1969, Side 138
132
ROBERT COOK
SKÍRNIR
LjóSlínur 103—108: Guðmundur segir í sex línum það sem Dante
segir í þremur og þó með meiri nákvæmni en Guðmundur:
Og hann skal ríkja í löndum fomra fjenda
frá Feltró og til Feltró, sigurvirkur,
réttlæti trúr og dyggur utan enda;
hans fæða er hvorki gull né mold og myrkur,
en mildi, afl og vizka, - og hann skal boða,
í hinum sanna guði stór og styrkur.
Dante segir:
Questi non ciberá terra né peltro,
Ma sapienza e amore e virtute,
E sua nazion sará tra Feltro e Feltro.
(Hann skal ekki gæða sér á mold né auði,
heldur á vizku og ást og dyggð;
átthagar hans verða milli Feltró og Feltró.)
Ljóðlína 109: í staðinn fyrir „ítalskt land“ talar Dante um „umile
Italia“ („auðmjúka Ítalía“), sem bergmálar beinlínis orð Virgils
„humilemque Italiam“ (Aenesarkviða III, 522) og ætlunin er að
„auðmjúka Italía“ og „drambsama Trója“ í línu 75, sem Guðmund-
ur lét óþýdda, séu andstæður.
„Morgunroði" er „salute“ (þ. e. ,,sáluhjálp“) hjá Dante. Þetta skipt-
ir miklu máli, af því að það er augljóst, að hvaða sögulega persónu,
sem haim kann að eiga við með veiðihundinum, þá á hann líka við
Krist, sbr. grein eftir R. E. Kaske: „DXV Dantes og Veltro“, Tradit-
io XVII (1961), 185-254.
Ljóðlína 112: „í helgri bræði“ er „per ogni villa“ („um hvern
bæ“) hjá Dante.
Ljóðlína 117: „er munt þú aldrei gleyma.“ Þessi setning stendur
ekki í kvæði Dantes.
Ljóðlínur 118—129: Þessar línur eru vandlega þýddar. Ef frá er
talin lína 124, sem hljóðar svo: „se tu vorrai salire“ („skyldi þig
langa að fara upp“), er engu sleppt og það eru heldur engir óþarfa
viðaukar. Guðmundur er því miður ekki nógu trúr stíl Dantes hér
fremur en oft áður. Hann endurtekur sig: „í neyð og kvíða“, „vona
og trúa“, „í sælu og náð“ og beitir þar með stílbragði, sem var
Dante mjög fjarri skapi.
Ljóðlínur 136-138: „Stíg með mér yfir lífsins landamæri / og