Skírnir - 01.01.1969, Blaðsíða 149
SKÍRNIR
ÞINGVALIAFUNDUR 1888
143
að æskilegra og heppilegra sé til frambúðar að búa betur um vald
Alþingis en gert sé í frumvarpinu. Vald þingsins ríði oss á að tryggja
sem bezt, og gerir blaðið ýmsar tillögur í þá átt, en telur ákjósanleg-
ast að takmarka synjunarvald landsstjórnarinnar þannig, að það
hafi lagagildi, sem samþykkt sé af þrem nýkosnum þingum, án tillits
til vilja landsstj órnarinnar. Þó ætti konungur að hafa ótakmarkað
synjunarvald um stj órnarskrárbreytingar. Alþingi ætti að heyja ár-
lega og kj örtímabilið að vera þrjú ár. - Hins vegar Ijær blaðið máls
á því, að falla megi frá sumum kröfum þess og nefnir sérstaklega
kröfuna um frestandi synjunarvald, ef kostur væri að fá innlenda
stjórn, svo að vér mættum sem fyrst losast við hið danska ráðgjafa-
vald. Þá kynni allt síðar að verða hægara heima fyrir um þannig
lagaða skipun á sambandi þings og stjórnar, að vald þings og þjóð-
ar verði sem bezt tryggt. Fyrsta aðalatriði málsins sé innlend stjórn,
og það skipti öllu máli að vér dignum eigi sjálfir, heldur hörðnum
við hverja mótspyrnu. Að niðurlagi skorar blaðið á kjósendur að
eiga með sér fundi víðsvegar um land fyrir þing og fela þingmönn-
um að halda stjórnarskipunarmálinu áfram á þingi að sumri kom-
anda.
Með þessum greinaflokki hóf Skúli Thoroddsen stj órnmálaferil
sinn.
Upp úr áramótum 1886-87 taka Reykjavíkurblöðin að ræða
stjórnarskrármálið. Þau voru nú þrjú, Þjóðólfur, ísafold og Fjall-
konan. Jón Ólafsson hafði látið af ritstjórn Þjóðólfs, og við blaðinu
tók Þorleifur Jónsson, síðar póstmeistari, frá nýjári 1886. ísafold
stýrði Björn Jónsson síðan blaðið hóf göngu sína 1874 þangað til
hann varð ráðherra 1909. Fjallkonan hófst 1884 og var ritstjóri
hennar Valdimar Ásmundsson, ungur Þingeyingur, sem ekki hafði
notið skólagöngu,.
Þjóðólfur fylgdi sömu stefnu í stj órnarskrármálinu eftir ritstjóra-
skiptin sem áður og var nú einn Reykjavíkurblaða skeleggur í mál-
inu. Hann flytur 15. apríl grein með fyrirsögninni „Endurskoðun
stjórnarskrárinnar“, hvetur mjög eindregið til að halda málinu
áfram á þingi 1887 og segir, að allir út í frá hlytu að skoða viðleitni
vora síðustu árin sem alvöruleysi, ef vér hættum nú við málið á
miðri leið. Vill blaðið halda sér við stjórnarskrárfrumvarpið frá
síðustu þingum með smábreytingum, sem mundu gera einstaka staði