Skírnir - 01.01.1969, Blaðsíða 156
150
BJÖRN K. ÞÓRÓLFSSON
SKÍRNIR
þannig lagað, að til grundvallar væri lagt stj órnarskrárfrumvarpið
frá 1885 og 1886, en gjörðar á því þær breytingar, sem nauðsynlegar
væru „til þess að tryggja enn betur en þar er gjört réttindi og sjálfs-
forræði íslendinga“. í ísafjarðarsýslu er áhugi kjósenda mikill og
almennur. í öðrum héruðum var haldinn einn þingmálafundur fyrir
kjördæmið allt, en í ísafjarðarsýslu voru haldnir sjö þingmálafund-
ir, sem allir skoruðu á Alþingi að samþykkja frumvarp til stjórnar-
skipunarlaga með fullri ábyrgð stjórnarinnar fyrir Alþingi. Undir
þessar áskoranir skrifa að því er virðist allir alþingiskjósendur, sem
á fundunum voru, og eru undirskrifuð nöfn alls 82. Á þingmála-
fundum annars staðar skrifa fundarstjóri og fundarskrifari einir
undir, svo sem venjulegt er um fundargerðir. Úr ísafjarðarkaupstað
þekki ég enga þingmálafundarsamþykkt um stj órnarskrármálið.5
Á Alþingi 1887 voru í flokki þjóðkjörinna þingmanna tveir ný-
liðar. í Vestmannaeyjum var Þorsteinn héraðslæknir Jónsson kos-
inn á þing í stað Þorsteins Jónssonar bónda, sem andaðist tveim
dögum eftir lok aukaþingsins 1886. Þingmaður Snæfellinga var nú
Páll Briem, málafærslumaður, síðar amtmaður, kosinn í stað Sig-
urðar sýslumanns Jónssonar, sem sagði af sér þingmennsku vegna
þess, að landshöfðingi bannaði embættismönnum að sitja á þingi,
nema því aðeins að þeir fengju lærða menn til að gegna embættum
sínum um þingtímann, en Sigurður gat ekki fengið lögfræðing til
að gegna fyrir sig embættinu. Einar Thorlacius, sýslumaður í Norð-
ur-Múlasýslu og fyrri þingmaður Norðmýlinga, fór til Reykjavíkur
þeirra erinda að sitja á Alþingi, en varð afturreka, og var þingsæti
hans autt.6 Af konungkjörnum þingmönnum voru þrír nýir, Jón
A. Hjaltalín, skólastjóri og amtmennirnir báðir, Júlíus Havsteen og
Theodór Jónassen. Konungkjörnir alþingismenn voru skipaðir 15.
apríl 1887, og komu þessir þrír nýliðar í stað Jóns háyfirdómara
Péturssonar, sem aldurs vegna var ekki endurskipaður, Magnúsar
landshöfðingj a Stephensens, sem lagði niður þingmennsku vegna
embættis síns, og síra Hallgríms Sveinssonar, sem hafði fylgt endur-
skoðunarmönnum í stj órnarskrármálinu á þingunum 1885 og 1886.
Að öðru leyti voru alþingismenn hinir sömu sem árið áður.
Alþingi kom saman 1. júlí eins og lög stóðu til. Brátt kom það í