Skírnir - 01.01.1969, Blaðsíða 272
Skýrslur og reikningar
Bókmenntafélagsins
AÐALFUNDUR
Hins íslenzka bókmenntafélags var haldinn 28. desember 1%8 að Hótel Sögu
og hófst kl. 14.
Þetta gerðist:
1. Forseti félagsins setti fundinn og stjómaði honum, en fól Oskari Hall-
dórssyni að rita fundargerð.
2. Forseti flutti skýrslu félagsstjórnar. Skýrði hann frá því, að 142. árgangur
Skímis fyrir árið 1968 hefði nú komið út á réttu ári og væri stefnt að því, að
eftirleiðis kæmi tímaritið út í októbermánuði. Þá vék forseti að næstu verk-
efnum félagsins og vísaði til félagsbréfs, er sent var félagsmönnum og prentað
í Skími. Þá minntist hann ritstjóraskipta við Skími á síðastliðnu sumri, er
próf. Halldór Halldórsson lét af ritstjóm, en Ólafur Jónsson blaðamaður tók
við; einnig vék hann að peningagjöf Seðlabankans þann 1. des. 1968 og taldi
æskilegast, að fénu yrði varið til að gefa út eitthvert veigamikið verk. Forseti
sagði, að félagsmenn væm nú rúmlega 1000 og hefði árgjald verið ákveðið kr.
400,00 á félagsmann.
3. Forseti gaf orðið laust. Jón Ivarsson kvaðst fagna því, að Skímir bærist
nú félagsmönnum í hendur á útgáfuári, þakkaði einnig nýkomið félagsbréf og
lét ánægju í ljós með núverandi tilhögun á afgreiðslu félagsbóka. Þá minnti
Jón á, að vanda þyrfti til geymslu á verðmætum félagsins og væri bmninn á
gögnum þess fyrir tveimur árum aðvörun um slíka nauðsyn.
Bókavörður félagsins, Jón Aðalsteinn Jónsson, benti á, að seinkun Skímis
undanfarin ár hefði oft stafað af því, að fylgirit hefðu orðið síðbúin og tafið
útkomu hans. Taldi Jón hins vegar æskilegt, að Skímir hefði fylgirit, þó eigi
hefði verið svo að þessu sinni.
Ásgeir Bl. Magnússon spurði um breytingar, sem orðið hefðu á félagatölu
síðastliðinn áratug. Hann taldi óæskilegt, að félagið léti endurprenta gamlar út-
gáfur, svo sem íslenzkar gátur, þulur og skemmtanir Ólafs Davíðssonar, því að
slíkar endurprentanir tefðu einatt, að ráðizt væri í fullkomnari útgáfur sömu
rita. Hins vegar kæmi vel til greina að gefa út viðauka við safnrit Ólafs.
Forseti tók til máls og sagði, að um nokkurra ára bil hefði félagsmönnum
farið fækkandi, en síðustu ár hefði þeim fjölgað nokkuð aftur. Hann kvaðst
að mestu sammála Ásgeiri um það, sem hann hefði sagt um ljósprentanir, en