Ritröð Guðfræðistofnunar - 01.01.2005, Side 46

Ritröð Guðfræðistofnunar - 01.01.2005, Side 46
heimilinu. Ætla má að gestagangur hafi verið minni en ella og að margir hafi verið hræddir við þennan sjúkdóm og meinta smithættu og þetta hefur aukið enn frekar á einangrun Aðalbjargar. Hún var stundum einmana, bæði á heimilinu sjálfu og í félagslegu uinhverfi sínu og sjálf segir hún frá því að öðrum hafi þótt hún einræn og dul í skapi. Oft var eins og hún vildi helst vera ein úti í náttúrunni.9 Þar átti hún góðar stundir og upplifði ýmislegt sem annað fólk þekkti ekki. Ætla má, að ineð ímyndunarafli sínu og auðugu innra lífi hafi hún bætt sér upp einveruna. Hún uppgötvar innra með sér kraft til þess að brjótast út úr einverunni og sterkari samkennd en venjuleg var í félagslegum samskipt- um. Andleg vídd opnar sig fyrir henni og hún eignast persónulega reynslu af andlegum sviðum, sem hún getur ekki deilt með öðrum. í grein, sem hún skrifar í bókina Játningar, sem Símon Jóh. Agústsson sálfræðingur gaf út árið 1948 segir hún: Margar sælustu endurminningar mínar frá bamæskunni eru bundnar við skynjun náttúrufegurðar, bjartar vomætur, þegar vakað var yfir túni, dýrð- lega sólarupprás, niðandi læki, stirndan himin, bragandi norðurljós.10 Sterkar upplifanir bamsins úti í náttúrunni blandast innri reynslu, sem flokkast sem mystík eða dulúð. Hún segir í áðumefndum fyrirlestri, sem hún flytur á fundi í Sálarrannsóknarfélagi íslands: Samband mitt við náttúruna og eitthvað ósýnlegt, sem eg gerð mér eiginlega enga grein fyrir hvað var, var svo sterk, að mér fanst t.d. eg aldrei vera ein, þótt eg væri það oft tímunum saman úti.* 11 Aðalbjörg var bam að aldri, þegar þessi reynsla varð yfirþyrmandi og hún reyndi að gera sér grein fyrir hvað hún merkir. Hún lýsti henni bæði í áður- nefndri grein í Morgni og í bókinni Játningar. Lýsingin í Morgni er ítarlegri og hún er þannig: Ég hefi líklega ekki verið nema svo sem 7 ára, þegar þetta kom fyrir mig fyrsta sinn; ég man það enn eins og það hefði gerst í gær. Ég var ein frammi í eldhúsi, sat þar og sökti mér niður í hugsanir um það, hvemig á því gæti staðið, að telpa, sem ég þekkti á næsta bæ, væri Sigga í Ystagerði, en ekki eitthvað annað, en ég væri aftur á móti Alla í Miklagarði; svo var ég kölluð 9 Aðalbjörg Sigurðardóttir 1929:128. 10 Aðalbjörg Sigurðardóttir 1948:13. 11 Aðalbjörg Sigurðardóttir 1922:191. 44
Side 1
Side 2
Side 3
Side 4
Side 5
Side 6
Side 7
Side 8
Side 9
Side 10
Side 11
Side 12
Side 13
Side 14
Side 15
Side 16
Side 17
Side 18
Side 19
Side 20
Side 21
Side 22
Side 23
Side 24
Side 25
Side 26
Side 27
Side 28
Side 29
Side 30
Side 31
Side 32
Side 33
Side 34
Side 35
Side 36
Side 37
Side 38
Side 39
Side 40
Side 41
Side 42
Side 43
Side 44
Side 45
Side 46
Side 47
Side 48
Side 49
Side 50
Side 51
Side 52
Side 53
Side 54
Side 55
Side 56
Side 57
Side 58
Side 59
Side 60
Side 61
Side 62
Side 63
Side 64
Side 65
Side 66
Side 67
Side 68
Side 69
Side 70
Side 71
Side 72
Side 73
Side 74
Side 75
Side 76
Side 77
Side 78
Side 79
Side 80
Side 81
Side 82
Side 83
Side 84
Side 85
Side 86
Side 87
Side 88
Side 89
Side 90
Side 91
Side 92
Side 93
Side 94
Side 95
Side 96
Side 97
Side 98
Side 99
Side 100
Side 101
Side 102
Side 103
Side 104
Side 105
Side 106
Side 107
Side 108
Side 109
Side 110
Side 111
Side 112
Side 113
Side 114
Side 115
Side 116
Side 117
Side 118
Side 119
Side 120
Side 121
Side 122
Side 123
Side 124
Side 125
Side 126
Side 127
Side 128
Side 129
Side 130
Side 131
Side 132
Side 133
Side 134
Side 135
Side 136
Side 137
Side 138
Side 139
Side 140

x

Ritröð Guðfræðistofnunar

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Ritröð Guðfræðistofnunar
https://timarit.is/publication/1152

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.