Ritröð Guðfræðistofnunar - 01.01.2005, Page 46

Ritröð Guðfræðistofnunar - 01.01.2005, Page 46
heimilinu. Ætla má að gestagangur hafi verið minni en ella og að margir hafi verið hræddir við þennan sjúkdóm og meinta smithættu og þetta hefur aukið enn frekar á einangrun Aðalbjargar. Hún var stundum einmana, bæði á heimilinu sjálfu og í félagslegu uinhverfi sínu og sjálf segir hún frá því að öðrum hafi þótt hún einræn og dul í skapi. Oft var eins og hún vildi helst vera ein úti í náttúrunni.9 Þar átti hún góðar stundir og upplifði ýmislegt sem annað fólk þekkti ekki. Ætla má, að ineð ímyndunarafli sínu og auðugu innra lífi hafi hún bætt sér upp einveruna. Hún uppgötvar innra með sér kraft til þess að brjótast út úr einverunni og sterkari samkennd en venjuleg var í félagslegum samskipt- um. Andleg vídd opnar sig fyrir henni og hún eignast persónulega reynslu af andlegum sviðum, sem hún getur ekki deilt með öðrum. í grein, sem hún skrifar í bókina Játningar, sem Símon Jóh. Agústsson sálfræðingur gaf út árið 1948 segir hún: Margar sælustu endurminningar mínar frá bamæskunni eru bundnar við skynjun náttúrufegurðar, bjartar vomætur, þegar vakað var yfir túni, dýrð- lega sólarupprás, niðandi læki, stirndan himin, bragandi norðurljós.10 Sterkar upplifanir bamsins úti í náttúrunni blandast innri reynslu, sem flokkast sem mystík eða dulúð. Hún segir í áðumefndum fyrirlestri, sem hún flytur á fundi í Sálarrannsóknarfélagi íslands: Samband mitt við náttúruna og eitthvað ósýnlegt, sem eg gerð mér eiginlega enga grein fyrir hvað var, var svo sterk, að mér fanst t.d. eg aldrei vera ein, þótt eg væri það oft tímunum saman úti.* 11 Aðalbjörg var bam að aldri, þegar þessi reynsla varð yfirþyrmandi og hún reyndi að gera sér grein fyrir hvað hún merkir. Hún lýsti henni bæði í áður- nefndri grein í Morgni og í bókinni Játningar. Lýsingin í Morgni er ítarlegri og hún er þannig: Ég hefi líklega ekki verið nema svo sem 7 ára, þegar þetta kom fyrir mig fyrsta sinn; ég man það enn eins og það hefði gerst í gær. Ég var ein frammi í eldhúsi, sat þar og sökti mér niður í hugsanir um það, hvemig á því gæti staðið, að telpa, sem ég þekkti á næsta bæ, væri Sigga í Ystagerði, en ekki eitthvað annað, en ég væri aftur á móti Alla í Miklagarði; svo var ég kölluð 9 Aðalbjörg Sigurðardóttir 1929:128. 10 Aðalbjörg Sigurðardóttir 1948:13. 11 Aðalbjörg Sigurðardóttir 1922:191. 44
Page 1
Page 2
Page 3
Page 4
Page 5
Page 6
Page 7
Page 8
Page 9
Page 10
Page 11
Page 12
Page 13
Page 14
Page 15
Page 16
Page 17
Page 18
Page 19
Page 20
Page 21
Page 22
Page 23
Page 24
Page 25
Page 26
Page 27
Page 28
Page 29
Page 30
Page 31
Page 32
Page 33
Page 34
Page 35
Page 36
Page 37
Page 38
Page 39
Page 40
Page 41
Page 42
Page 43
Page 44
Page 45
Page 46
Page 47
Page 48
Page 49
Page 50
Page 51
Page 52
Page 53
Page 54
Page 55
Page 56
Page 57
Page 58
Page 59
Page 60
Page 61
Page 62
Page 63
Page 64
Page 65
Page 66
Page 67
Page 68
Page 69
Page 70
Page 71
Page 72
Page 73
Page 74
Page 75
Page 76
Page 77
Page 78
Page 79
Page 80
Page 81
Page 82
Page 83
Page 84
Page 85
Page 86
Page 87
Page 88
Page 89
Page 90
Page 91
Page 92
Page 93
Page 94
Page 95
Page 96
Page 97
Page 98
Page 99
Page 100
Page 101
Page 102
Page 103
Page 104
Page 105
Page 106
Page 107
Page 108
Page 109
Page 110
Page 111
Page 112
Page 113
Page 114
Page 115
Page 116
Page 117
Page 118
Page 119
Page 120
Page 121
Page 122
Page 123
Page 124
Page 125
Page 126
Page 127
Page 128
Page 129
Page 130
Page 131
Page 132
Page 133
Page 134
Page 135
Page 136
Page 137
Page 138
Page 139
Page 140

x

Ritröð Guðfræðistofnunar

Direct Links

If you want to link to this newspaper/magazine, please use these links:

Link to this newspaper/magazine: Ritröð Guðfræðistofnunar
https://timarit.is/publication/1152

Link to this issue:

Link to this page:

Link to this article:

Please do not link directly to images or PDFs on Timarit.is as such URLs may change without warning. Please use the URLs provided above for linking to the website.