Ritröð Guðfræðistofnunar - 01.01.2005, Side 62

Ritröð Guðfræðistofnunar - 01.01.2005, Side 62
sjeu samskeyttir símþræðir - sem báðir hljóti að taka við sama skeytinu. Það er einsog mín sál sje spuming og þín sál svar við þeirri spumingu! Mín sál er ferðamaður - þín sál er tollvörðurinn sem tekur tolla af farangri ferða- mannsins áður en hann kemst lengra áfram! Já, Heródes fæðist alltaf með Kristi. Þeir eru tvíburar. Þeir eru samgrónar jurtir. Rotplantan, etur næringu ljósplöntunnar bróður srns, ljóssins og vatns- ins gjafir - Ó, ef ljósplantan yrði ekki nógu megnug til þess að lifa - aðeins til að lifa! Ó, að ljósplantan gæfi rotplöntunni svo mikið ljós svo mikið líf - að hún dæi! Við verðum að tala um þetta síðar. Mér líður nú vel, frekar vel. Ég er á förum norður, líklega. Ég er þreyttur og vitlaus. A erfitt með að skrifa af viti. Um söguna! Þú sagðist hafa skilið rétt upphaflega hvers vegna ég hafði óttast hana - og þú gerir grein fyrir því. En þú hefir víst ekki skilið það alveg, því þú sagðir með beiskju, ég man það: Já, o já það var svo ósegjanlega líkt því, sem þið karlmennimir hugsið! Ég hefi víst ekkert hugsað af því, sem þú áttir við. Rider Haggard segir: Ef við ættum að sjá Sannleikann afhjúpaðan - (allan, heilan) ætli að það færi ekki fyrir okkur eins og þegar við stömm í sólina! Of mikil birta drepur sjónina. Annars elska ég þessa sögu - og hún hefur ekki drepið sjón mína, þótt ljós hennar væri sterkt og heitt. Mér dettur í hug að þessi eldraun þín, sem nú er liðin hafi ef til vill verið skímin, sem þér var haldið undir til þess að helga þetta líf þitt - einnig þetta líf þitt þínum gamla sáttmála, okkar gamla sátt- mála - það hefir sjálfsagt ekki átt fyrir þér að liggja binda þig annarri sál en þeirri, sem þú varst bundin - Guð hefur ætlað þér að halda beint - þangað til að þinni leið væri lokið. Hann hefir sjálfsagt þurft að vígja þig þessari þreng- ing umburðarlyndisins og sáttarinnar, áður en hann léti okkur hittast. Þú hef- ir þurft að vaxa frá sálfri þér fyrst og fóma þér. Því mig getur þú aldrei misst fyrst að þú nú ert orðin nógu sterk til að fyrirgefa, umbera og líða. En fyr hef- ir okkar ógæfa sprottið af eigingimi - það hefir höggvið okkur í sundur. Nú er annað okkar orðið nógu sterkt til að finna sjálft sig í hinu - engu síður en í sjálfu sér. Þú hefir flogið yfir um til mín - djúpið liggur á bak við okkur. - Smiður þurfti að fella saman tvö jám. Bæði jámin voru köld og vildu ekki falla. En smiðurinn reyndi hvað eftir annað og það mistókst. Loks tók smið- urinn annað jámið og glóðhitaði það í eldi þar til það bráðnaði - og þá lét hann kalda jámið niður í bráð þess og bráðna jámið storknaði um það lagaði sig eftir öllum misfellum þess og smaug inní hrufur þess - Og nú var eitt jám! Þú ert hamingjusama jámið! Guð hefir hitað þig í eldi hins óeigingjama kær- leika. Og þegar slíkur kærleikur nær tökum á einhverri sál þá getur hún ekki lengur losað sig úr tökum hans - Aðalbjörg við erum að sigra! Ég heyri fóta- tak gæfunnar nálgast. Það er eins og hjartsláttur hjarta sem elskar! - Það er hjartsláttur í brjósti guðs - Og ég elska nú söguna þína - elska hana, elska hana. Og nú kveð ég þig - í þetta sinn. Ég vil ekki tala meira við þig nú. Ég hefi skrifað frið inní hjarta mitt. Ég kveð þig - en það er ekki kveðja. Ég er svo óendanlega sæll núna því nú veit eg að við eigum aldrei að skilja, ekki um alla eilífð - en halda áffam að falla eins og einn geisli yfir þau blóm, sem guð hefur ætlað okkur að verma! 60
Side 1
Side 2
Side 3
Side 4
Side 5
Side 6
Side 7
Side 8
Side 9
Side 10
Side 11
Side 12
Side 13
Side 14
Side 15
Side 16
Side 17
Side 18
Side 19
Side 20
Side 21
Side 22
Side 23
Side 24
Side 25
Side 26
Side 27
Side 28
Side 29
Side 30
Side 31
Side 32
Side 33
Side 34
Side 35
Side 36
Side 37
Side 38
Side 39
Side 40
Side 41
Side 42
Side 43
Side 44
Side 45
Side 46
Side 47
Side 48
Side 49
Side 50
Side 51
Side 52
Side 53
Side 54
Side 55
Side 56
Side 57
Side 58
Side 59
Side 60
Side 61
Side 62
Side 63
Side 64
Side 65
Side 66
Side 67
Side 68
Side 69
Side 70
Side 71
Side 72
Side 73
Side 74
Side 75
Side 76
Side 77
Side 78
Side 79
Side 80
Side 81
Side 82
Side 83
Side 84
Side 85
Side 86
Side 87
Side 88
Side 89
Side 90
Side 91
Side 92
Side 93
Side 94
Side 95
Side 96
Side 97
Side 98
Side 99
Side 100
Side 101
Side 102
Side 103
Side 104
Side 105
Side 106
Side 107
Side 108
Side 109
Side 110
Side 111
Side 112
Side 113
Side 114
Side 115
Side 116
Side 117
Side 118
Side 119
Side 120
Side 121
Side 122
Side 123
Side 124
Side 125
Side 126
Side 127
Side 128
Side 129
Side 130
Side 131
Side 132
Side 133
Side 134
Side 135
Side 136
Side 137
Side 138
Side 139
Side 140

x

Ritröð Guðfræðistofnunar

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Ritröð Guðfræðistofnunar
https://timarit.is/publication/1152

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.