Ritröð Guðfræðistofnunar - 01.01.2005, Síða 62

Ritröð Guðfræðistofnunar - 01.01.2005, Síða 62
sjeu samskeyttir símþræðir - sem báðir hljóti að taka við sama skeytinu. Það er einsog mín sál sje spuming og þín sál svar við þeirri spumingu! Mín sál er ferðamaður - þín sál er tollvörðurinn sem tekur tolla af farangri ferða- mannsins áður en hann kemst lengra áfram! Já, Heródes fæðist alltaf með Kristi. Þeir eru tvíburar. Þeir eru samgrónar jurtir. Rotplantan, etur næringu ljósplöntunnar bróður srns, ljóssins og vatns- ins gjafir - Ó, ef ljósplantan yrði ekki nógu megnug til þess að lifa - aðeins til að lifa! Ó, að ljósplantan gæfi rotplöntunni svo mikið ljós svo mikið líf - að hún dæi! Við verðum að tala um þetta síðar. Mér líður nú vel, frekar vel. Ég er á förum norður, líklega. Ég er þreyttur og vitlaus. A erfitt með að skrifa af viti. Um söguna! Þú sagðist hafa skilið rétt upphaflega hvers vegna ég hafði óttast hana - og þú gerir grein fyrir því. En þú hefir víst ekki skilið það alveg, því þú sagðir með beiskju, ég man það: Já, o já það var svo ósegjanlega líkt því, sem þið karlmennimir hugsið! Ég hefi víst ekkert hugsað af því, sem þú áttir við. Rider Haggard segir: Ef við ættum að sjá Sannleikann afhjúpaðan - (allan, heilan) ætli að það færi ekki fyrir okkur eins og þegar við stömm í sólina! Of mikil birta drepur sjónina. Annars elska ég þessa sögu - og hún hefur ekki drepið sjón mína, þótt ljós hennar væri sterkt og heitt. Mér dettur í hug að þessi eldraun þín, sem nú er liðin hafi ef til vill verið skímin, sem þér var haldið undir til þess að helga þetta líf þitt - einnig þetta líf þitt þínum gamla sáttmála, okkar gamla sátt- mála - það hefir sjálfsagt ekki átt fyrir þér að liggja binda þig annarri sál en þeirri, sem þú varst bundin - Guð hefur ætlað þér að halda beint - þangað til að þinni leið væri lokið. Hann hefir sjálfsagt þurft að vígja þig þessari þreng- ing umburðarlyndisins og sáttarinnar, áður en hann léti okkur hittast. Þú hef- ir þurft að vaxa frá sálfri þér fyrst og fóma þér. Því mig getur þú aldrei misst fyrst að þú nú ert orðin nógu sterk til að fyrirgefa, umbera og líða. En fyr hef- ir okkar ógæfa sprottið af eigingimi - það hefir höggvið okkur í sundur. Nú er annað okkar orðið nógu sterkt til að finna sjálft sig í hinu - engu síður en í sjálfu sér. Þú hefir flogið yfir um til mín - djúpið liggur á bak við okkur. - Smiður þurfti að fella saman tvö jám. Bæði jámin voru köld og vildu ekki falla. En smiðurinn reyndi hvað eftir annað og það mistókst. Loks tók smið- urinn annað jámið og glóðhitaði það í eldi þar til það bráðnaði - og þá lét hann kalda jámið niður í bráð þess og bráðna jámið storknaði um það lagaði sig eftir öllum misfellum þess og smaug inní hrufur þess - Og nú var eitt jám! Þú ert hamingjusama jámið! Guð hefir hitað þig í eldi hins óeigingjama kær- leika. Og þegar slíkur kærleikur nær tökum á einhverri sál þá getur hún ekki lengur losað sig úr tökum hans - Aðalbjörg við erum að sigra! Ég heyri fóta- tak gæfunnar nálgast. Það er eins og hjartsláttur hjarta sem elskar! - Það er hjartsláttur í brjósti guðs - Og ég elska nú söguna þína - elska hana, elska hana. Og nú kveð ég þig - í þetta sinn. Ég vil ekki tala meira við þig nú. Ég hefi skrifað frið inní hjarta mitt. Ég kveð þig - en það er ekki kveðja. Ég er svo óendanlega sæll núna því nú veit eg að við eigum aldrei að skilja, ekki um alla eilífð - en halda áffam að falla eins og einn geisli yfir þau blóm, sem guð hefur ætlað okkur að verma! 60
Síða 1
Síða 2
Síða 3
Síða 4
Síða 5
Síða 6
Síða 7
Síða 8
Síða 9
Síða 10
Síða 11
Síða 12
Síða 13
Síða 14
Síða 15
Síða 16
Síða 17
Síða 18
Síða 19
Síða 20
Síða 21
Síða 22
Síða 23
Síða 24
Síða 25
Síða 26
Síða 27
Síða 28
Síða 29
Síða 30
Síða 31
Síða 32
Síða 33
Síða 34
Síða 35
Síða 36
Síða 37
Síða 38
Síða 39
Síða 40
Síða 41
Síða 42
Síða 43
Síða 44
Síða 45
Síða 46
Síða 47
Síða 48
Síða 49
Síða 50
Síða 51
Síða 52
Síða 53
Síða 54
Síða 55
Síða 56
Síða 57
Síða 58
Síða 59
Síða 60
Síða 61
Síða 62
Síða 63
Síða 64
Síða 65
Síða 66
Síða 67
Síða 68
Síða 69
Síða 70
Síða 71
Síða 72
Síða 73
Síða 74
Síða 75
Síða 76
Síða 77
Síða 78
Síða 79
Síða 80
Síða 81
Síða 82
Síða 83
Síða 84
Síða 85
Síða 86
Síða 87
Síða 88
Síða 89
Síða 90
Síða 91
Síða 92
Síða 93
Síða 94
Síða 95
Síða 96
Síða 97
Síða 98
Síða 99
Síða 100
Síða 101
Síða 102
Síða 103
Síða 104
Síða 105
Síða 106
Síða 107
Síða 108
Síða 109
Síða 110
Síða 111
Síða 112
Síða 113
Síða 114
Síða 115
Síða 116
Síða 117
Síða 118
Síða 119
Síða 120
Síða 121
Síða 122
Síða 123
Síða 124
Síða 125
Síða 126
Síða 127
Síða 128
Síða 129
Síða 130
Síða 131
Síða 132
Síða 133
Síða 134
Síða 135
Síða 136
Síða 137
Síða 138
Síða 139
Síða 140

x

Ritröð Guðfræðistofnunar

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Ritröð Guðfræðistofnunar
https://timarit.is/publication/1152

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.