Ritröð Guðfræðistofnunar - 01.01.2005, Síða 64

Ritröð Guðfræðistofnunar - 01.01.2005, Síða 64
nema góðum vinum. Hann var „frábært skáld en ekki rithöfundur,“ segir Laxness. Aðalbjörg ól önn fyrir Jóhanni og sá til þess að hann kæmist út í heim til að menntast og verða skáld. Hún yfirgaf hann - að mati þess sem þetta ritar - í þann mund sem hann varð skáld, skáldið sem saknaði. En hvers vegna yfirgaf Aðalbjörg Jóhann á Akureyri vorið 1917? Var hún að flýja hann? Hvaða erindi átti hún til Reykjavíkur? Hún hafði fengið nýjan skjólstæðing sem þurfti á henni að halda. Það var Haraldur Níelsson sem þá var niðurbrotinn maður og sárþjáður af þunglyndi. Hann hafði misst lífslöngunina og var hættur að prédika. Arið 1915 hafði hann misst eigin- konu sína Bergljótu eftir langvinn veikindi. Ekki nóg með það heldur hafði slitnað upp úr trúlofun hans og glæsilegrar stúlku, Guðrúnar Tómasdóttur hjúkrunakonu. Af bréfi sem Aðalbjörg skrifaði Haraldi í febrúar árið 1917 má ráða að þau hafi hittst sumarið 1916 og þá rætt um spíritisma almennt og um dul- rænar gáfur Aðalbjargar. Aðalbjörg dáði Harald eins og margir aðrir og hef- ur hún tekið það mjög nærri sér að hann skyldi missa heilsuna og verða að hætta að prédika og koma fram fyrir hönd málstaðar spíritista og frjáls- lyndrar guðfræði. Hún skrifar Haraldi 19. febrúar 1917, þar sem hún segir að hún og vinafólk hennar á Akureyri hafi óskað þess við biskupaskiptin 1916 að hann yrði biskup: „Þá hefðum við þó vonandi fengið einhvem nýj- an anda í okkar sofandi kirkjulíf.“ Veturinn 1917-1918 gekkst hún fyrir því að safnað var undirskriftum á Akureyri undir áskorun til Haralds um að koma til Akureyrar sumarið 1918 til að halda fyrirlestra. Var hún honum innan handar að velja viðeigandi efni þessara fyrirlestra. En í ferðinni suður vorið 1917 hitti Aðalbjörg Harald og það var fyrir til- stilli sameiginlegs vinar, Ludvigs Kaabers, að leiðir þeirra lágu saman. Ludvig Kaaber hefur haft miklar áhyggjur af vanheilsu þessa vinar síns. Hann saknar þess að fá ekki að hlusta á prédikanir hans í Fríkirkjunni og ótt- ast jafnvel að Haraldur verði aldrei fær um að prédika aftur af sama sann- færingarkrafti og áður. Ludvig þekkti Aðalbjörgu injög vel og hefur vitað af köllun hennar og hæfileikum til að hjálpa öðrum. Og vonir Kaabers rætast. Aðalbjörg tekur ástfóstri við Harald og lítur á það sem köllun sína að hlúa að honum og byggja hann upp. Áður en Haraldur og Aðalbjörg skilja sumarið 1917 komu þau sér sam- an um að hafa með sér náið andlegt samband sem brúi landfræðilegt bil milli Akureyrar og Reykjavíkur. í hugleiðslu ætlar Aðalbjörg að virkja lækningamátt úr öðrum heimi og senda hann til Haralds. Á fimmtudags- kvöldum eru sérstakir fundir guðspekinga á Akureyri þar sem hugsað er til Haralds og beðið fyrir honum og Aðalbjörg segir að krafturinn sé mjög mik- 62
Síða 1
Síða 2
Síða 3
Síða 4
Síða 5
Síða 6
Síða 7
Síða 8
Síða 9
Síða 10
Síða 11
Síða 12
Síða 13
Síða 14
Síða 15
Síða 16
Síða 17
Síða 18
Síða 19
Síða 20
Síða 21
Síða 22
Síða 23
Síða 24
Síða 25
Síða 26
Síða 27
Síða 28
Síða 29
Síða 30
Síða 31
Síða 32
Síða 33
Síða 34
Síða 35
Síða 36
Síða 37
Síða 38
Síða 39
Síða 40
Síða 41
Síða 42
Síða 43
Síða 44
Síða 45
Síða 46
Síða 47
Síða 48
Síða 49
Síða 50
Síða 51
Síða 52
Síða 53
Síða 54
Síða 55
Síða 56
Síða 57
Síða 58
Síða 59
Síða 60
Síða 61
Síða 62
Síða 63
Síða 64
Síða 65
Síða 66
Síða 67
Síða 68
Síða 69
Síða 70
Síða 71
Síða 72
Síða 73
Síða 74
Síða 75
Síða 76
Síða 77
Síða 78
Síða 79
Síða 80
Síða 81
Síða 82
Síða 83
Síða 84
Síða 85
Síða 86
Síða 87
Síða 88
Síða 89
Síða 90
Síða 91
Síða 92
Síða 93
Síða 94
Síða 95
Síða 96
Síða 97
Síða 98
Síða 99
Síða 100
Síða 101
Síða 102
Síða 103
Síða 104
Síða 105
Síða 106
Síða 107
Síða 108
Síða 109
Síða 110
Síða 111
Síða 112
Síða 113
Síða 114
Síða 115
Síða 116
Síða 117
Síða 118
Síða 119
Síða 120
Síða 121
Síða 122
Síða 123
Síða 124
Síða 125
Síða 126
Síða 127
Síða 128
Síða 129
Síða 130
Síða 131
Síða 132
Síða 133
Síða 134
Síða 135
Síða 136
Síða 137
Síða 138
Síða 139
Síða 140

x

Ritröð Guðfræðistofnunar

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Ritröð Guðfræðistofnunar
https://timarit.is/publication/1152

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.