Ritröð Guðfræðistofnunar - 01.01.2005, Side 90

Ritröð Guðfræðistofnunar - 01.01.2005, Side 90
er vér minntumst Síonar Það er athyglisvert að sögnin zakar - að minnast - kemur þrisvar sinnum fyrir í sálminum. I v. 6 „ef ég man eigi til þín“ og í v. 7 „Mun þú Edóms niðjum Drottinn.“ í öllum tilfellum tengist hún Síon en notkun hennar í síð- asta dæminu er þó talsvert á aðra leið en í hinum. Þar er verið að biðja um refsingu yfir Edómítum fyrir það hvernig þeir komu fram við íbúa Síonar við fall borgarinnar. Sálmurinn felur í senn í sér hvatningu um að minnast Síonar og að gleyma ekki hvað fjandmennimir (Edómítar og Babýlóníu- menn) gerðu á hennar hlut. Vel má halda því fram að það að minnast Síonar/Jerúsalem sé kjarninn í því sem sálmurinn boðar. Þetta stef kemur fyrir í öllum hlutum sálmsins á einn eða annan hátt. Að mínu mati skiptir það meginmáli að átta sig á að sögnin zakar felur oft í sér dýpri merkingu en að rifja upp í huga sér. Það á einnig við um nafn- orðið zikkaron, sem er af sömu rót. Um það hefur Helmer Ringgren sagt að þessi rót feli ekki bara í sér upprifjun einhvers heldur beinlínis að atburðimir séu með einhverjum hætti staðfærðir, hafðir um hönd þannig að þeir verði raunverulegir fyrir þátttakendunum í helgihaldinu.20 Hér er þó ekki verið að halda því fram að fall Jerúsalem hafi á einhvern hátt verið sviðsett af útlögunum í Babýlon. Sálmurinn veitir okkur hins veg- ar innsýn í það hvemig Gyðingar komu saman í útlegðinni, fjarri fósturjörð sinni, til að harma örlög sinnar helgu borgar, Jerúsalem (Síonar). Þar hafa þeir grátið örlög hennar í sameiginlegum harmagráti og heitið því að gleyma henni aldrei. Eg hef sterka sannfæringu fyrir því að sögnin zakar feli í sér slíka merkingu hér í upphafi sálmsins. v. 2 gígjur vorar Það er ekki síst þetta vers sem bendir óneitanlega til þess að höfundur sálmsins hafi verið hljóðfæraleikari og hafi e.t.v. þjónað sem slíkur í must- erinu í Jerúsalem. Nærtækur skilningur á versinu er að líta svo á að útlag- amir hafi hengt hljóðfæri sín upp í tré í mótmælaskyni við kröfu Babýlón- fumanna um að þeir lékju Sfonarkvæði. 20 H. Ringgren 1966, s. 187. Það skal þó tekið fram að í skýringariti sínu við Saltarann (1997, s. 674-676) gerist Ringgren ekki talsmaður þeirrar túlkunar sem hér er sett fram, gerir hana ekki einu sinni að um- talsefni. 88
Side 1
Side 2
Side 3
Side 4
Side 5
Side 6
Side 7
Side 8
Side 9
Side 10
Side 11
Side 12
Side 13
Side 14
Side 15
Side 16
Side 17
Side 18
Side 19
Side 20
Side 21
Side 22
Side 23
Side 24
Side 25
Side 26
Side 27
Side 28
Side 29
Side 30
Side 31
Side 32
Side 33
Side 34
Side 35
Side 36
Side 37
Side 38
Side 39
Side 40
Side 41
Side 42
Side 43
Side 44
Side 45
Side 46
Side 47
Side 48
Side 49
Side 50
Side 51
Side 52
Side 53
Side 54
Side 55
Side 56
Side 57
Side 58
Side 59
Side 60
Side 61
Side 62
Side 63
Side 64
Side 65
Side 66
Side 67
Side 68
Side 69
Side 70
Side 71
Side 72
Side 73
Side 74
Side 75
Side 76
Side 77
Side 78
Side 79
Side 80
Side 81
Side 82
Side 83
Side 84
Side 85
Side 86
Side 87
Side 88
Side 89
Side 90
Side 91
Side 92
Side 93
Side 94
Side 95
Side 96
Side 97
Side 98
Side 99
Side 100
Side 101
Side 102
Side 103
Side 104
Side 105
Side 106
Side 107
Side 108
Side 109
Side 110
Side 111
Side 112
Side 113
Side 114
Side 115
Side 116
Side 117
Side 118
Side 119
Side 120
Side 121
Side 122
Side 123
Side 124
Side 125
Side 126
Side 127
Side 128
Side 129
Side 130
Side 131
Side 132
Side 133
Side 134
Side 135
Side 136
Side 137
Side 138
Side 139
Side 140

x

Ritröð Guðfræðistofnunar

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Ritröð Guðfræðistofnunar
https://timarit.is/publication/1152

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.