Ritröð Guðfræðistofnunar - 01.01.2005, Page 91

Ritröð Guðfræðistofnunar - 01.01.2005, Page 91
Raunar finnst mér staðhæfingin um að útlagamir, sem þama vom saman koinnir, hafi haft meðferðis hljóðfæri vera sterk vísbending um að þeir hafi verið komnir saman til helgihalds. En háð Babýlóníumanna hefur orðið þess valdandi að þeir hafa hengt hljóðfærin upp í tré enda ætluðu Babýlóníu- menn þeim að flytja gleðiljóð í háðungarskyni þegar tilgangur þeirra sjálfra hefur verið allur annar: það er að harma hlustkipti Jerúsalem, að gráta örlög hennar í ‘kúltískri’ merkingu. v. 3 Syngið oss Síonarkvœði í þessum texta er að finna rökstuðning Kraus fyrir því að tala megi um Sí- onarljóðin sem sérstakan flokk. Hann gerir það að skilyrði að heiti flokk- anna sé að finna í Gamla testamentinu sjálfu. Tæpast er hér aðeins átt við þá sálma sem við þekkjum undir nafninu Síonarljóð (S1 46,48, 76, 84, 122). Það er ósennilegt að Babýlóníumenn hafi vitað eitthvað um innihald þeirra ljóða. Hafi þeir hins vegar vitað það þá hefur falist enn meiri broddur og háð í kröfu þeirra; líkt og í spumingu heiðingjanna: „Hvar er Guð þinn?“ (S1 42:4), sbr. einnig 79:10: „Hvar er Guð þeirra?“ Þar er spurningin lögð heið- ingjum í munn og samhengið sýnir að Jerúsalem hefur verið lögð í rústir. Háðið væri þá fólgið í því að hinir herleiddu ættu nú að syngja lofsöngvana um Síon, hina ósigrandi borg sem nú var fallin og hafði þar með ekki reynst ósigrandi! Eins og Weiser bendir á þá snertir háðið þannig ekki aðeins hina herleiddu sjálfa heldur ekki síður heiður Guðs þeirra.21 v. 4. Hvernig œttum vér að syngja Drottins Ijóð í öðru landi? Hér er á ferðinni sú hugsun að Guð verði aðeins lofaður í sínu eigin landi. Sú hugsun er ekki bara einskorðuð við Síonar-guðfræðina svokölluðu. Það sjáum við í í frásögninni af Sýrlendingnum Naaman í 2Kon 5:15: „Nú veit ég að enginn Guð er til í neinu landi nema í ísrael.“ v. 5 þá visni mín hœgri hönd Frummerking hebresku sagnarinnar er að „gleyma" en ekki kemur fram hverju hin hægri hönd á að gleyma. Fræðimenn hafa því leitað annarra skýr- inga og sú sennilegasta hefur fengið stuðning af úgarítískum textum sem 21 A. Weiser 1971, s. 795. 89
Page 1
Page 2
Page 3
Page 4
Page 5
Page 6
Page 7
Page 8
Page 9
Page 10
Page 11
Page 12
Page 13
Page 14
Page 15
Page 16
Page 17
Page 18
Page 19
Page 20
Page 21
Page 22
Page 23
Page 24
Page 25
Page 26
Page 27
Page 28
Page 29
Page 30
Page 31
Page 32
Page 33
Page 34
Page 35
Page 36
Page 37
Page 38
Page 39
Page 40
Page 41
Page 42
Page 43
Page 44
Page 45
Page 46
Page 47
Page 48
Page 49
Page 50
Page 51
Page 52
Page 53
Page 54
Page 55
Page 56
Page 57
Page 58
Page 59
Page 60
Page 61
Page 62
Page 63
Page 64
Page 65
Page 66
Page 67
Page 68
Page 69
Page 70
Page 71
Page 72
Page 73
Page 74
Page 75
Page 76
Page 77
Page 78
Page 79
Page 80
Page 81
Page 82
Page 83
Page 84
Page 85
Page 86
Page 87
Page 88
Page 89
Page 90
Page 91
Page 92
Page 93
Page 94
Page 95
Page 96
Page 97
Page 98
Page 99
Page 100
Page 101
Page 102
Page 103
Page 104
Page 105
Page 106
Page 107
Page 108
Page 109
Page 110
Page 111
Page 112
Page 113
Page 114
Page 115
Page 116
Page 117
Page 118
Page 119
Page 120
Page 121
Page 122
Page 123
Page 124
Page 125
Page 126
Page 127
Page 128
Page 129
Page 130
Page 131
Page 132
Page 133
Page 134
Page 135
Page 136
Page 137
Page 138
Page 139
Page 140

x

Ritröð Guðfræðistofnunar

Direct Links

If you want to link to this newspaper/magazine, please use these links:

Link to this newspaper/magazine: Ritröð Guðfræðistofnunar
https://timarit.is/publication/1152

Link to this issue:

Link to this page:

Link to this article:

Please do not link directly to images or PDFs on Timarit.is as such URLs may change without warning. Please use the URLs provided above for linking to the website.