Ritröð Guðfræðistofnunar - 01.01.2005, Side 121

Ritröð Guðfræðistofnunar - 01.01.2005, Side 121
Ritdómar Anna Pálína Árnadóttir: Ótuktin. Reykjavík, Salka, 2004. í bókinni Ótuktin veitir Anna Pálína Ámadóttir okkur einstæða innsýn í bar- áttu sína við krabbamein. Hún býður okkur í ferðalag sem felur í sér bæði sigra og ósigra. Þar takast á óbilandi kjarkur og nagandi örvænting, trölla- trú á framtíðina og yfirþyrmandi vonleysi. Reynslan hefur kennt henni margt, lokið upp fyrir henni margvíslegum leyndardómum, en ekkert hefur komið af sjálfu sér. Þetta hefur verið barátta upp á líf og dauða. Strax í upphafi bókarinnar færir Anna Pálína okkur lykilinn að baráttu sinni. Hún hefur kosið að líta á reynslu sína sem hvert annað námskeið sem hún hafi skráð sig á „til að læra af‘, frekar en reynslu sem henni hafi verið skömmtuð (og hjúkrunarfræðingurinn líkir við sumarbúðir „með óvæntum uppákomum“ (s.12)). í framhaldi af því neitar Anna Pálína því að lífið sé óréttlátt og að það sem úrskeiðis fari megi rekja til hrekkja „æðri máttar- valda“. Slíkt telur hún útiloka þann lærdóm sem felist í reynslunni. Hún heldur áfram: Er ég að segja með þessu að ég hafi viljað fá krabbamein? Að ég hafi óskað mér þess? Nei, svo sannarlega ekki! Það vill enginn fá krabbamein. Það eru allir sammála um. En úr því að það er komið til mín þá er um að gera að læra eitthvað af því sem í vændum er (s. 13). Hún telur lærdóminn af reynslunni vera það sem skipti öllu máli og þeim lærdómi vill hún öðru fremur miðla með bók sinni. Það er vandasamt verk að skrifa um þjáninguna, ekki síst eigin þjáningu. í okkar samfélagi hefur það löngum þótt mikill mannkostur „að bera harm sinn í hljóði“, að vera sterk í mótlæti og „brosa gegnum tárin“. Á síðustu árum er eins og skorin haft verið upp herör gagnvart þessum hugsunarhætti og allt kapp lagt á að segja sem mest, að „opna sig fullkomlega“ og halda engu eftir. Að mínu mati hefur Önnu Pálínu tekist að finna jafnvægið á milli þessara tveggja öfga. Hún hafnar því að baráttan við krabbameinið geri við- komandi að hetju (s. 140). Henni er í mun að draga upp raunsanna mynd af þessari baráttu, sigrum sem ósigrum, þar sem markmiðið er skýrt, að vinna sigur, sem felst í því að velja rétt, að taka lífið fram yfir dauðann (s. 113). Og leiðin að markmiðinu felur í sér sífellda baráttu sem hún lýsir meðal annars á eftirfarandi hátt: 119
Side 1
Side 2
Side 3
Side 4
Side 5
Side 6
Side 7
Side 8
Side 9
Side 10
Side 11
Side 12
Side 13
Side 14
Side 15
Side 16
Side 17
Side 18
Side 19
Side 20
Side 21
Side 22
Side 23
Side 24
Side 25
Side 26
Side 27
Side 28
Side 29
Side 30
Side 31
Side 32
Side 33
Side 34
Side 35
Side 36
Side 37
Side 38
Side 39
Side 40
Side 41
Side 42
Side 43
Side 44
Side 45
Side 46
Side 47
Side 48
Side 49
Side 50
Side 51
Side 52
Side 53
Side 54
Side 55
Side 56
Side 57
Side 58
Side 59
Side 60
Side 61
Side 62
Side 63
Side 64
Side 65
Side 66
Side 67
Side 68
Side 69
Side 70
Side 71
Side 72
Side 73
Side 74
Side 75
Side 76
Side 77
Side 78
Side 79
Side 80
Side 81
Side 82
Side 83
Side 84
Side 85
Side 86
Side 87
Side 88
Side 89
Side 90
Side 91
Side 92
Side 93
Side 94
Side 95
Side 96
Side 97
Side 98
Side 99
Side 100
Side 101
Side 102
Side 103
Side 104
Side 105
Side 106
Side 107
Side 108
Side 109
Side 110
Side 111
Side 112
Side 113
Side 114
Side 115
Side 116
Side 117
Side 118
Side 119
Side 120
Side 121
Side 122
Side 123
Side 124
Side 125
Side 126
Side 127
Side 128
Side 129
Side 130
Side 131
Side 132
Side 133
Side 134
Side 135
Side 136
Side 137
Side 138
Side 139
Side 140

x

Ritröð Guðfræðistofnunar

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Ritröð Guðfræðistofnunar
https://timarit.is/publication/1152

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.