Ritröð Guðfræðistofnunar - 01.01.2005, Page 121

Ritröð Guðfræðistofnunar - 01.01.2005, Page 121
Ritdómar Anna Pálína Árnadóttir: Ótuktin. Reykjavík, Salka, 2004. í bókinni Ótuktin veitir Anna Pálína Ámadóttir okkur einstæða innsýn í bar- áttu sína við krabbamein. Hún býður okkur í ferðalag sem felur í sér bæði sigra og ósigra. Þar takast á óbilandi kjarkur og nagandi örvænting, trölla- trú á framtíðina og yfirþyrmandi vonleysi. Reynslan hefur kennt henni margt, lokið upp fyrir henni margvíslegum leyndardómum, en ekkert hefur komið af sjálfu sér. Þetta hefur verið barátta upp á líf og dauða. Strax í upphafi bókarinnar færir Anna Pálína okkur lykilinn að baráttu sinni. Hún hefur kosið að líta á reynslu sína sem hvert annað námskeið sem hún hafi skráð sig á „til að læra af‘, frekar en reynslu sem henni hafi verið skömmtuð (og hjúkrunarfræðingurinn líkir við sumarbúðir „með óvæntum uppákomum“ (s.12)). í framhaldi af því neitar Anna Pálína því að lífið sé óréttlátt og að það sem úrskeiðis fari megi rekja til hrekkja „æðri máttar- valda“. Slíkt telur hún útiloka þann lærdóm sem felist í reynslunni. Hún heldur áfram: Er ég að segja með þessu að ég hafi viljað fá krabbamein? Að ég hafi óskað mér þess? Nei, svo sannarlega ekki! Það vill enginn fá krabbamein. Það eru allir sammála um. En úr því að það er komið til mín þá er um að gera að læra eitthvað af því sem í vændum er (s. 13). Hún telur lærdóminn af reynslunni vera það sem skipti öllu máli og þeim lærdómi vill hún öðru fremur miðla með bók sinni. Það er vandasamt verk að skrifa um þjáninguna, ekki síst eigin þjáningu. í okkar samfélagi hefur það löngum þótt mikill mannkostur „að bera harm sinn í hljóði“, að vera sterk í mótlæti og „brosa gegnum tárin“. Á síðustu árum er eins og skorin haft verið upp herör gagnvart þessum hugsunarhætti og allt kapp lagt á að segja sem mest, að „opna sig fullkomlega“ og halda engu eftir. Að mínu mati hefur Önnu Pálínu tekist að finna jafnvægið á milli þessara tveggja öfga. Hún hafnar því að baráttan við krabbameinið geri við- komandi að hetju (s. 140). Henni er í mun að draga upp raunsanna mynd af þessari baráttu, sigrum sem ósigrum, þar sem markmiðið er skýrt, að vinna sigur, sem felst í því að velja rétt, að taka lífið fram yfir dauðann (s. 113). Og leiðin að markmiðinu felur í sér sífellda baráttu sem hún lýsir meðal annars á eftirfarandi hátt: 119
Page 1
Page 2
Page 3
Page 4
Page 5
Page 6
Page 7
Page 8
Page 9
Page 10
Page 11
Page 12
Page 13
Page 14
Page 15
Page 16
Page 17
Page 18
Page 19
Page 20
Page 21
Page 22
Page 23
Page 24
Page 25
Page 26
Page 27
Page 28
Page 29
Page 30
Page 31
Page 32
Page 33
Page 34
Page 35
Page 36
Page 37
Page 38
Page 39
Page 40
Page 41
Page 42
Page 43
Page 44
Page 45
Page 46
Page 47
Page 48
Page 49
Page 50
Page 51
Page 52
Page 53
Page 54
Page 55
Page 56
Page 57
Page 58
Page 59
Page 60
Page 61
Page 62
Page 63
Page 64
Page 65
Page 66
Page 67
Page 68
Page 69
Page 70
Page 71
Page 72
Page 73
Page 74
Page 75
Page 76
Page 77
Page 78
Page 79
Page 80
Page 81
Page 82
Page 83
Page 84
Page 85
Page 86
Page 87
Page 88
Page 89
Page 90
Page 91
Page 92
Page 93
Page 94
Page 95
Page 96
Page 97
Page 98
Page 99
Page 100
Page 101
Page 102
Page 103
Page 104
Page 105
Page 106
Page 107
Page 108
Page 109
Page 110
Page 111
Page 112
Page 113
Page 114
Page 115
Page 116
Page 117
Page 118
Page 119
Page 120
Page 121
Page 122
Page 123
Page 124
Page 125
Page 126
Page 127
Page 128
Page 129
Page 130
Page 131
Page 132
Page 133
Page 134
Page 135
Page 136
Page 137
Page 138
Page 139
Page 140

x

Ritröð Guðfræðistofnunar

Direct Links

If you want to link to this newspaper/magazine, please use these links:

Link to this newspaper/magazine: Ritröð Guðfræðistofnunar
https://timarit.is/publication/1152

Link to this issue:

Link to this page:

Link to this article:

Please do not link directly to images or PDFs on Timarit.is as such URLs may change without warning. Please use the URLs provided above for linking to the website.