Ritröð Guðfræðistofnunar - 01.01.2005, Page 136

Ritröð Guðfræðistofnunar - 01.01.2005, Page 136
um skili sér út í samfélagið og móti heimsmyndina. í litúrgíunni verða lík- ingarnar raunverulegar og táknin lifna við. Samkoman á sunnudögum stað- setur söfnuðinn í tíma og rúmi sem litúrgían gefur ákveðið inntak og stefnu. Kristur fæddist í þennan heim og söfnuðurinn er ábyrgur gagnvart Guði hér í heiminum og aldrei í einhverjum óskilgreindum sértækum tíma og rúmi. Helgihaldið tekur mið af gangi himintunglana en það er vilji Guðs sem markar stefnuna. Tákn og goðsögur sem víða má finna stað í trúarbrögðum heims eru afbyggð og endurbyggð vegna þess einstaka atburðar að Guð birtist í heiminum sem maður - konungur, en samt þjónn, dómari sem ekki dæmdi. I litúrgíunni brýtur góður og skapandi kraftur Guðs sér leið í gegn- um öll hagsmunasamtök og heimskerfi þar sem þau hafa stirðnað í sjálf- hverfri þjónustu sinni. Höfundur fjallar á afar sannfærandi hátt um þá náttúrusiðfræði sem felst í heilagri máltíð við borðið. Sakramentið er raunveruleg máltíð sem fólk kemur saman til að taka þátt í og nærast af. Um leið og við þökkum fyrir matinn biðjum við þess að enginn þurfi að svelta. Hann mælir með því að nýbakað brauð sé haft á altarisborðinu. Allir eru velkomnir, en þeir sem þiggja skoði sinn innri mann og sættist við náunga sinn áður. Vitund ein- staklingsins skírist í samfélaginu. Andinn gefur trúna og þrekið til sjálfs- gagnrýni og aga. Þeir sem koma taki með sér svo að það sé nóg til handa öllum og fari ineð með það sem eftir er til þeirra sem ekki gátu komið. Brauðið, vínið og vatnið eru ekki aðeins tákn heldur veruleiki - raunveru- legt efni - hin góða sköpun Guðs sem viðheldur lífinu og endumærir ekki bara andann heldur einnig líkamann. Litúrgían tekur alltaf efnið og lík- amann með í reikninginn og þetta minnir okkur á að við sem borðum brauð- ið eigum að fara út í náttúruna og út á akurinn og huga að uppskerunni og bjarga henni. í hvert skipti sem kristinn maður tekur þátt í þessari athöfn er skaparinn að minna hann á mikilvægi þess að vemda umhverfið og nýta náttúruauðlyndir á skynsamlegan hátt og hann bendir okkur sömuleiðs á að neysla okkar má ekki skaða aðra. Litúrgían á sér alltaf stað í ákveðnu menningarlegu og félagslegu sam- hengi en það takmarkar hvorki áhrif hennar né gildi. Hún miðar allt við Krist og þess vegna er hið óvænta á næsta leiti, ríkjandi ástand er alltaf til endurskoðunar þar sem lifandi helgihald er fyrir hendi. Himnamir opnast hvenær sem er. Rödd heyrist sem segir: „Þessi er rninn elskaði sonur sem ég hef velþóknun á.“ Runninn stendur í ljósum logum en brennur ekki. Það er best að við förum úr skónum því staðurinn sem við stöndum á er heilög jörð; náttúran er ekki okkar verk, ekki okkar eign. „O smakkið og sjáið að Drottinn er góður.“ Þannig syngur safnaðarfólk- 134
Page 1
Page 2
Page 3
Page 4
Page 5
Page 6
Page 7
Page 8
Page 9
Page 10
Page 11
Page 12
Page 13
Page 14
Page 15
Page 16
Page 17
Page 18
Page 19
Page 20
Page 21
Page 22
Page 23
Page 24
Page 25
Page 26
Page 27
Page 28
Page 29
Page 30
Page 31
Page 32
Page 33
Page 34
Page 35
Page 36
Page 37
Page 38
Page 39
Page 40
Page 41
Page 42
Page 43
Page 44
Page 45
Page 46
Page 47
Page 48
Page 49
Page 50
Page 51
Page 52
Page 53
Page 54
Page 55
Page 56
Page 57
Page 58
Page 59
Page 60
Page 61
Page 62
Page 63
Page 64
Page 65
Page 66
Page 67
Page 68
Page 69
Page 70
Page 71
Page 72
Page 73
Page 74
Page 75
Page 76
Page 77
Page 78
Page 79
Page 80
Page 81
Page 82
Page 83
Page 84
Page 85
Page 86
Page 87
Page 88
Page 89
Page 90
Page 91
Page 92
Page 93
Page 94
Page 95
Page 96
Page 97
Page 98
Page 99
Page 100
Page 101
Page 102
Page 103
Page 104
Page 105
Page 106
Page 107
Page 108
Page 109
Page 110
Page 111
Page 112
Page 113
Page 114
Page 115
Page 116
Page 117
Page 118
Page 119
Page 120
Page 121
Page 122
Page 123
Page 124
Page 125
Page 126
Page 127
Page 128
Page 129
Page 130
Page 131
Page 132
Page 133
Page 134
Page 135
Page 136
Page 137
Page 138
Page 139
Page 140

x

Ritröð Guðfræðistofnunar

Direct Links

If you want to link to this newspaper/magazine, please use these links:

Link to this newspaper/magazine: Ritröð Guðfræðistofnunar
https://timarit.is/publication/1152

Link to this issue:

Link to this page:

Link to this article:

Please do not link directly to images or PDFs on Timarit.is as such URLs may change without warning. Please use the URLs provided above for linking to the website.