Tímarit Máls og menningar - 01.09.2018, Síða 17

K o k t e i l b a r i n n
TMM 2018 · 3 17
rakleiðis aftur upp stigann og henda sér í bælið. Var það svona að verða
gamall maður? Og var rimlarúm litlu krúsídúllunnar þeirra (sem hann
var strax tekinn að sakna) ekki staðsett einmitt beint fyrir ofan bar-
borðið? Njóttu vel! sagði barþjónninn. Takk! sagði hann.
Ekki geispa svona, sagði hún þegar hann settist aftur hjá henni. Fyrir-
gefðu, ég er svo þreyttur, sagði hann, kokteillinn hressir mig vonandi
við. Já, hvað fékkstu þér? Ég fékk mér Bitter Baron, sagði hann. Þau
sypluðu kokteilana í þögn drjúga stund. Hinir gestirnir voru allir í inn-
lifuðum samræðum um eitthvað áhugavert. Hvernig er þinn kokteill?
Bara fínn, sko. En þinn? Jú, jú, bara fínn. Þögn. Hann dauðsá eftir að
hafa ekki staðið fast á sínu og fengið sér bjór, en fann um leið hvernig
áfengið vakti hann smám saman aftur til lífsins. Hjá henni var þessu á
hinn veginn farið: áfengi hafði ævinlega slævandi áhrif á hana og var
raunar stórhættulegt þegar hún var þreytt. Ekki geispa svona, sagði
hann. Þú geispaðir áðan, sagði hún. Já, en núna er ég hættur að geispa,
sagði hann, drykkurinn hressir mig. Ég er að sofna, sagði hún.
Hún kláraði drykkinn og lá nú bókstaflega fram á borðið. Reistu þig
við, sagði hann örvæntingarfullur. En ég er svo syfjuð, muldraði hún með
andlitið útflatt á borðplötunni. Þetta lítur vandræðalega út, sagði hann,
það er eins og ég sé annaðhvort leiðinlegasti maður í heimi eða þá ég hafi
laumað nauðgunarpillu út í drykkinn þinn. Þú verður að bera mig heim,
sagði hún. Bíddu, ég skýst til að gera upp við barþjóninn, sagði hann.
Hann svolgraði dreggjarnar úr sínum kokteil og bað svo um reikn-
inginn. Konan mín er að sofna, sagði hann og hló hvellt. Honum fannst
óþægilegt að fylgjast með henni liggja fram á borðið. Hann þekkti
svo margar stelpur sem höfðu dáið á barnum og vaknað í vondum
aðstæðum. Komdu, sagði hann, ég er búinn að borga. Labbaðu sjálf, það
lítur svo illa út ef ég þarf að styðja þig.
Hún skjögraði milli borðanna og var næstum dottin í fangið á vöðva-
stæltum manni sem sat í hrókasamræðum við annan þvengmjóan við
útidyrnar. Styddu við mig, hvíslaði hún. Já, en reyndu í það minnsta að
halda augunum opnum, sagði hann, þetta er fáránlegt. Ég skil ekki af
hverju það skiptir þig svona miklu máli hvað öðrum finnst, sagði hún.
Það skiptir mig engu máli hvað öðrum finnst, sagði hann. Jú, sagði hún
og galopnaði nú augun. Þú ert með á heilanum hvað öðru fólki finnst,
sagði hún. Þetta átti að vera stefnumótið okkar en það eina sem þú
hugsar um er hvað öðru fólki finnst! Hún strunsaði í fýlu út um dyrnar
og hvarf úr augsýn. Suss, sagði hann, ekki tala svona hátt. Hann gjóaði
augunum skömmustulegur yfir barinn áður en hann flýtti sér á eftir
henni. Glaðværu raddirnar fylgdu þeim alla leið heim.
TMM_3_2018.indd 17 23.8.2018 14:19