Heilbrigðisskýrslur - 01.12.1935, Blaðsíða 123

121
Öxcirfj. Heimilisiðnaður fer vaxandi mikið víða í héraðinu, einkum
vefnaður. Dæmi til, að ofið sé á annað hundrað metra og meira, mest
af kvenfólki.
Húsavíkur. Fatnaður meira til að sýnast en vera. Flest það, er
stúlkur klæðast í sér til skjóls, eru næfurþunnar gjarðir, er ná frá
handvegum og' niður um mjaðmir, og hitt að kalla má bert, aðeins
hulið einhverjum grisjum. Sokkar skjóllausir, brókarskálmar því nær
engar. I>essi klæðanður óþolandi á vetrum hér norður við heimskaut.
Allir hafa nóg að bíta og hrenna, j>ví að þeim, sem ekki hafa það, er
hjálpað. Hitt er annað mál, hvort það, sem menn leggja sér til munns,
er allt sem hollast. Mjólk mun þó sæmileg um allt héraðið. Hér i
þorpinu hefir garðrækt aukizt mikið þetta ár, bæði kartöflur og eins
kálmeti, svo að nú skortir ekki mikið á, að þorpið sjái sér fyrir
nægum kartöflum. í sveitunum hefir garðrækt einnig aukizt, og mörg
heimili rækta meira en þau geta notað sjálf, og nota þó kartöflur
nokkuð saman við mjöl til brauðgerðar. Skyrbjúgur, sem var al-
gengur hér fyrir 18 árum, sést nú ekki. Lýsi er inikið notað, bæði
út á lisk og eins sérstakt.
Þistilfj. Fatnaður fólks, á sig og að, gengur úr sér. Fólksfæðin
veldur, að of Iítið vinnst á heimilunum, og aðkeyptar vörur minnka
ár frá ári. Matvæli munu hafa verið það mikil á boðstólum, að eng-
inn hafi liðið af matvælaskorti. Þó hefir margar vörur vantað tilfinn-
anlega tímum saman, svo að þeir, sem eitthvað hafa komizt yfir, hafa
engan frið haft með það. Það er nú fyrir sig um kaffi, sykur og hveiti,
en hitt er lakara, þegar ekki fæst neitt útákast á graut, sem þó hlýtur
að vera ein aðalfæða fólks með dropanum úr kúnum. Þetta er nú
lakari hliðin, en hins er líka að geta, hvílíkt bjargræði sjórinn er hér
við Langanes. Oftlega fæst mikið af sel síðari hluta vetrar, fiskur,
fugl, silungur og egg á vorin, og er það víst, að þetta bætir viðurværi
almennings, sérstaklega á Langanesi og Strönd, mjög verulega. Svo
er fisk að hafa fram á vetur. Síldin í torfum á hverju sumri. Það er
þá helzt lit á þetta að setja, að þessi ga^ði séu ekki notuð nægilega vel.
Síldarát er mjög lítið, og harðfiskur ekki verkaður líkt því nóg, enda
er það einkennilegt hér, samanborið við önnur sjópláss, sem ég hefi
kynnzt, að varla nokkursstaðar er til fiskhjallur.
Vopnafj. Um þetta hefi ég ekki annað að segja en það, að í þess-
um efnum er allt með svipuðum hætti og verið hefir. Álnavara flutt-
ist nokkur inn í héraðið á árinu, og mun ekki hafa verið um neina
sérlega vöntun að ræða.
Hróarstungu. Heimaunninn fatnaður er nokkuð mikið notaður.
Nærföt og sokkar yfirleitt unninn heima, enda fjölgar prjónavélun-
um. Skófatnaður er lélegur - sést varla annað en gúmmí af einhverju
tagi. Fæði ekki nógu tilbreytingarmikið. Súr og saltur matur rnest-
allan ársins hring. Lítið um nýmeti. Kartöflu- og rófnarækt er að auk-
ast, svo að flestir hafa víst nóg til heimilis. Mjólk hafa flestir nóga,
nema þá helzt seinni part sumars. Fullmikið kveður að sykuráti og
kaffineyzlu.
Norðfj. Á þessum þrengingarárum gengur mönnum illa að fata
sig. Lenda fötin á hakanum, er menn eiga fullt í fangi með að fá
16