Úrval - 01.06.1948, Blaðsíða 93

Úrval - 01.06.1948, Blaðsíða 93
SJÁLFSÆVISAGA MANNSINS 91 færa en mæðurnar, sem voru oftast önnum kafnar við barna- gæzlu. Og þannig hefur þetta verið fram á þennan dag. Nú- tímakonan ruglar oft saman meitli og skrúf járni. Hvað snertir smíði verkfær- anna, þá tel ég að ekki sé mikill munur á notkuninni og smíð- inni. Að taka dauða grein upp og handleika hana var að sumu leyti sama og að smíða verk- færi, en þetta á þó enn betur við, þegar greinin er brotin af tré. Auk þess hafði ég alltaf úr fleiri verkfærum að moða, en ég hafði not fyrir. Helztu verkfærin voru trjá- greinarnar gamalkunnu, en auk þess rakst ég fljótt á bein, þeg- ar ég fór að reika um jörðina. Ég hrakti ránfuglana frá hræ- um stórgripa og gat þá valið úr heilu beinasafni — lærleggir voru einkar hentugar kylfur, herðablöðin góðar sköfur osfrv. Það var aðeins vanþekking mín og ónóg reynsla, sem hefti þró- un mína. Ég gat ekki notað sköfuna, meðan ég hafði ekki hugmynd um, hvað ég ætti að skafa. Eftir nokkurn tíma, (nokkrar ármiljónir eða svo) fór ég að nota steina. Stundum notaði ég þá fyrir kastvopn, en stundum sem hamar, einkum til að brjóta hnetur. Um þetta leyti hef ég líka veijið farinn að læra að grafa upp bragðgóðar jurtaræt- ur. Sumir steinar voru vel lag- aðir til þess. Þegar ég var að grafa eða berja, kom það fyrir, að stein- arnir hrukku í tvennt og mynd- uðu egghvöss brot. Mér varð fljótlega ljóst, að þessi steina- brot gátu komið mér að miklu gagni. Þannig urðu trjágreinarnar, beinin og steinarnir að verkfær- um, sem ég fékk upp í hendurn- ar. Mig skorti aðeins skilning til að nota þau til fulls. O I hinni andlegu þróun minni varð málið aðal stoð mín og stytta. Enginn veit með vissu um uppruna málsins og eru margar getgátur til um það. En ég hallast að þeirri skoðun, að ég hafi upphaflega gefið frá mér margvíslegri hljóð en mörg önnur dýr, og átt auðvelt með það. Með þessum hljóðum lét ég tilfinningar mínar í ljós — þau voru í raun og veru ógreini- legt og hálfskapað tungumál. Þetta var upphaf málsins, en það varð einn mesti viðburður
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92
Blaðsíða 93
Blaðsíða 94
Blaðsíða 95
Blaðsíða 96
Blaðsíða 97
Blaðsíða 98
Blaðsíða 99
Blaðsíða 100
Blaðsíða 101
Blaðsíða 102
Blaðsíða 103
Blaðsíða 104
Blaðsíða 105
Blaðsíða 106
Blaðsíða 107
Blaðsíða 108
Blaðsíða 109
Blaðsíða 110
Blaðsíða 111
Blaðsíða 112
Blaðsíða 113
Blaðsíða 114
Blaðsíða 115
Blaðsíða 116
Blaðsíða 117
Blaðsíða 118
Blaðsíða 119
Blaðsíða 120
Blaðsíða 121
Blaðsíða 122
Blaðsíða 123
Blaðsíða 124
Blaðsíða 125
Blaðsíða 126
Blaðsíða 127
Blaðsíða 128
Blaðsíða 129
Blaðsíða 130
Blaðsíða 131
Blaðsíða 132

x

Úrval

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Úrval
https://timarit.is/publication/1841

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.