Úrval - 01.06.1952, Page 57

VAXMYNDASAFN MADAME TUSSAUD
55
fræga menn. Ef ég endurnýjaði
ekki safnið, gæti ég eins vel
lokað. Fyrir þessum tólf verða
aðrir tólf að víkja. Um það
hverjir skuli víkja fer ég eftir
ráðum safnvarðanna. Þeir vita
hvaða brúður fólk viil helzt
sjá. Ef einhver brúða hefur ekki
dregið að sér athygli neins gests
í einn mánuð, er hún merkt.“
„Bætast þá við tólf brúður á
hverju ári?“
„Nei, tuttugu. Við höfum svig-
rúm fyrir þá sem skyndilega
verða frægir og mikið er spurt
um. Danny Kaye urðum vit t.
d. að bæta inn í skyndilega,
einnig John Haigh, sem hengd-
ur var 1949 fyrir morð. Eins
var um Rudolf Hess þegar hann
var fangi í Tower. Hann þrá-
spurði mig hvort ég gæti ekki
komið því til leiðar að hann
fengi að flytja ræðu í neðri
málstofunni, sagðist skyldi gefa
mér í staðinn fötin sín. Fötin
fékk ég nú eigi að síður!“
„Fáið þér alltaf gefins fötin
hjá fyrirmyndum yðar?“
„Hjá flestum. Það sparar mér
mikið erfiði. Þannig fékk ég t.
d. brúðarkjól hollandsdrottning-
ar. Truman gaf mér líka föt af
sér. Attlee kom með þau þegar
hann kom með flugvél frá
Washington . . . Má ég?“ —
hann þurrkar með servéttunni
sinni brauðmola úr öðru munn-
viki mínu. Svo heldur hann á-
fram; ,,Og nú viljið þér vita hvað
verður um brúðurnar ? Ég bræði
þær upp. Vax er dýrt. En mótin
geymi ég, því að gleymdir menn
geta skyndilega aftur orðið um-
talaðir. Það kemur þó sjaldan
fyrir. Hylli kvikmyndaleikara er
t. d. mjög skammvinn, sjaldan
meira en hálft ár. Þó er Chapl-
in undantekning, hann er bráð-
um búinn að vera í þrjátíu ár.“
„Eru þeir menn, sem þér velj-
ið, alltaf reiðubúnir að láta gera
mynd af sér?“
Tussaud brosir. „Reiðubún-
ir? Herra minn, ég gæti grætt
miljónir, ef ég væri til fals. Það
líður ekki svo vika að ég fái
ekki að minnsta kosti tíu bréf
víðsvegar að úr heiminum, þar
sem mér er boðið offjár, ef ég
vilji láta gera vaxmynd af bréf-
riturunum. Gleymið ekki, að
vaxmyndasafn Madame Tuss-
aud er óskeikult sannindamerki
um frægð þeirra sem þar eru
til sýnis. Sá sem þar stendur,
er þar. Hærra er ekki hægt að
komast. Hann er orðinn klass-
ískur. Og upp frá því óttast
hann aðeins eitt: að hann verði
bræddur upp.
Sumir hafa fundið ráð til að
lengja líf sitt um nokkrar vikur.
Svo var t. d. um eina leikkonu,
sem einn safnvörðurinn sagði
að enginn liti við lengur. En þá
brá allt í einu svo við að fólk
tók að streyma að þessari mynd.
Gekk svo í nokkrar vikur. Við
skildum ekki hverju þetta sætti,
en loks uppgötvuðum við að
gestirnir voru allir vinir eða
ættingjar leikkonunnar . . ,.En