Úrval - 01.06.1952, Side 112

110
tJR VAL
„Ég veit að það verður dreng-
ur. Ég ætla að halda á honum
og kenna honum að ganga. Og
þegar hann eldist, ætla ég að
kenna honum allt sem ég kann.
Ég ætla að kenna honum að
sitja hest og skjóta. Er fiskur-
í læknum? Ég ætla að kenna
honum að veiða. Ég verð stolt-
asti faðir í heimi.“
Hún starði á hann með köldu
og hörðu augnaráði. Svipur
hennar var hörkulegur. Hug-
mynd, hræðileg hugmynd var
að fæðast í huga hennar. Hann
brosti til hennar.
,,Ef til vill ferðu að elska mig,
þegar þú sérð hve mikið ég elska
drenginn. Ég skal vera þér góð-
ur eiginmaður, yndið mitt.“
Hún sagði ekkert, en hélt á-
fram að stara á hann.
„Ætlar þú ekki að segja eitt
einasta vingjarnlegt orð við
mig?“ spurði hann.
Hún roðnaði og kreppti hnef-
ana.
„Aðrir mega fyrirlíta mig.
Ég ætla aldrei að gera neitt,
sem ég get fyrirlitið sjálfa mig
fyrir. Þú ert óvinur minn
og þú verður alltaf óvinur
minn. Ég lifi aðeins til þess að
sjá Frakkland frjálst. Ef til vill
verður það ekki á næsta ári eða
árinu þar á eftir, ef til vill ekki
fyrr en eftir þrjátíu ár, en það
skeður einhverntíma. Aðrir geta
hagað sér eins og þeir vilja, ég
sem aldrei við þá. sem hafa
gert innrás í land mitt. Ég
hata þig og ég hata þetta barn,
sem þú hefur gefið mér. Já, við
höfum beðið ósigur. Áður en
yfir lýkur skaltu sjá, að við
höfum ekki gefizt upp. Farðu
nú. Ég hef tekið ákvörðun og
það er ekkert til á þessari jörð,
sem getur breytt henni.“
Hann var þögull í eina eða
tvær mínútur.
„Hefur þú gert ráðstafanir
til að fá lækni? Ég borga kostn-
aðinn.“
„Iieldur þú að okkur langi til
að breiða þessa smán út um
alla sveitina? Móðir mín gerir
það sem gera þarf.“
„En ef eitthvað kemur fyrir?“
„Hugsaðu heldur um það,
sem þér kemur við!“
Hann andvarpaði og stóð upp.
Hún horfði á eftir honum, þegar
hann gekk niður að þjóðvegin-
um. Henni gramdist, að sumt
af því, sem hann hafði sagt,
hafði vakið áður óþekktar
kenndir í brjósti hennar.
„Ó, guð, gefðu mér styrk,“
hrópaði hún.
Það hékk spegill hjá dyrun-
um og hún leit í hann. Hún
brosti við spegilmyndinni. En
það var fremur hatursfull gretta
en bros.
Það var komið fram í marz..
Það var mikið að gera hjá setu-
liðinu 1 Soissons. Það voru her-
sýningar og stöðugar æfingar.
Enginn vafi var á því, að ný her-
ferð var í vændum, en óbreyttu
hermennirnir vissu ekki, hvert
haldið yrði. Sumir héldu að inn-
rás í England væri yfirvofandi,.