Ritið : tímarit Hugvísindastofnunar - 01.12.2010, Blaðsíða 339

TVIHEIMAR
hyggja getur orðið hluti af margskonar íjölmenningarlegri fjölhyggju,
sumar hverjar með hálfopinbera stöðu. Sem dæmi má nefna Los Angeles
hátíðina árið 1991, sem Peter Sellars skipulagði af stórhug. Þar var kekkj-
ótt innihald hins bandaríska suðupotts lofsungið með því að gefa yfir-
þyrmandi íjölbreytileika Los Angeles borgar alþjóðlega skírskotun. A
hátíðinni voru Taílendingahverfm tengd við innflutta dansara frá Taílandi.
Hið sama var gert við Kyrrahafseyjaskeggja og ýmsar þjóðir frá Kyrra-
hafsströndinni.32 Þverþjóðlegum þjóðerniseinkennum var safnað saman
og þeim stillt upp með framúrstefnulegum hætti, að því er virðist til að
upphefja umhverfí lista og menningar sem ekki hverfðist um Evrópu. Los
Angeles, farsæll gestgjafi Olympíuleikanna, væri sannkölluð „heimsborg".
Japönsk og amerísk stórfyrirtæki styrktu hátíðina rausnarlega og á
heildina litið var útkoman hættulaus og fegruð þverþjóðernishyggja. Lág-
launaþrælakisturnar, þar sem margir meðlimir þeirra hópa sem mærðir
voru á hátíðinni unnu, voru ekki til sýnis sem vettvangur „listar“ eða
„menningar“ á þessari hátíð tvíheimanna.33
Fræðimaðurinn bell hooks hefur brugðist við straumum innan banda-
rísku akademíunnar og bent á að viðfangsefni sem eru alþjóðleg eða snúa
að eftirlendum séu oft þægilegri viðfangs en átakasambönd heima fyrir,
ágreiningur sem mótast af kynþætti og stétt.34 Ef við lögum þetta hugðar-
32 í víðtækri sögulegri gagnrýni á orðræður um Kyrrahafsströndina og hugmynda-
fræði frjálshyggjunnar/ný-frjálshyggjunnar um „sanngjörn viðskipti“, bendir
Christopher Connery („Pacific Rim Discourse: The Global Imaginary in the
Late Cold War Years", Boundary 2 21,1/1994) á hættuna á því að ímynda sér staði
þar sem farið er yfir landamæri í heimsborgaralegum anda og forræðishyggju er
hafnað „innan ríkjandi hugtakakategóríu Heimshafsins, þegar litið er til þess að
það er uppáhalds goðsagnarþáttur kapítalsins". Hann óskar eftir vandlegri sögu-
legri úttekt á Kyrrahafsorðræðum, en það hugðarefni hans á einnig við um sýn
Gilroys á svarta Adantshafið, sjá hér á eftir.
33 Margvíslegar frásagnir um Los Angeles hátíðina og gagnrýni á hana má sjá í New
Geographies of Performance: Cultural Representation anci Intercultural Exchange on the
Edge ofthe 21st Century: Summary Report, Los Angeles: Getty Center for the His-
tory of Art and the Humanitíes, 1991, sjá einkum athugasemdir Lisu Lowe um
áhrif póstmódernískrar fjölmenningarhyggju í þá átt að draga úr gildi pólitíkur.
34 bell hooks, „Critical Interrogation: Talking Race, Resisting Racism“, Traveling
Theories, Traveling Theorists, ritstj. James Clifford og Vivek Dhareshwar, Center
for Cultural Studies: University of California, Santa Cruz, 1989, bls. 159- 164.
(Inscriptions, 5.); bell hooks, Yeaming: Race, Gender and Cultural Politics, Boston:
South End Press, 1990; sjá einnig Gayatri Chakravorty Spivak, „Who Clairns
Alterity?“, Remaking History, ritstj. Barbara Kruger og Phil Mariani, Seattle: Bay
Press, bls. 269-292.
337