Samvinnan - 01.03.1931, Qupperneq 133

SAMVINNAN
127
þar af 7000 franka virði í jarðeignum, 5000 franka virði í
öðrum fasteignum, 11000 franka í verðbréfum eða iðn-
hlutabréfum, 2000 franka virði í lausafé og nálægt 1000
franka í peningum.
En ef menn skipti nú ekki öllum eignum ríkisins
jafnt milli þegnanna, eins og vér höfum gert ráð fyrir í
dæminu hér á undan, heldur aðeins stóreignunum,
eins og allur fjöldi jafnaðarmanna hugsar sér, þá yrði
hlægilega lágar upphæðir í hvern hlut. Ef t. d. skipt væri
þannig hverjum arfi í Frakklandi árlega, sem nemur yfir
miljón franka, fengi hver íbúi Frakklands ekki nema 42
franka í hlut. Og ef menn skipti hverjum arfi í Englandi,
sem fer yfir 50000 pund (1250000 frankar), myndi hver
Englendingur fá 81 franka. Þessi niðurstaða virðist í
fyrstu fjarri sanni, en hún skilst, þegar þess er gætt, hve
stóreignamenn eru tiltölulega fáir1).
Samskonar dæmi má setja upp um tekjurnar. En tekj -
ur lands eru ekki aðeins tekjur af fé og fasteignum — í
Frakklandi myndi þær tekjur ekki nema meira en 12
miljörðum franka á ári, enda þótt gert væri ráð fyrir 5%
vöxtum. Til teknanna verður einnig að telja allar tekjur
af vinnu, hverju nafni sem nefnist. Og það myndi gera
meira en tvöfalda þá upphæð, sem nefnd var. AJlar tekj-
ur Frakklands mætti því áætla nálægt 30 miljónum franka.
I Englandi hefir hagfræðingurinn G i f f i n áætlað allar
tekjur 44 miljarða franka. Þetta svarar til þess, að hvert
heimili í Frakklandi ætti að hafa í árstekjur 3000 franka
og hvert heimili í Englandi 4400 franka.
Og hvað svo? segja menn. Væri það ekki ólíkt betra
fyrir allan þorra manna en ástand það, sem nú er? Það
væri ekki nóg með það, að hver þegn landsins fengi sinn
hlut í peningum, heldur fengi hann einnig til frambúðar
allan afrakstur af vinnu sinni. — Þetta er reikningslega
x) Fjöldi arfa, sem fór yfir eina miljón franka í Frakklandi
árið 1911, var 666. þeir voru að upphæð samtals 1621 miljón
franka, eða 42 frankar á hvem íbúa.