Andvari - 01.01.1975, Qupperneq 59

andvaki
NOKKUR BRÉF TIL SÝSLUMANNSHJÓNANNA Á LITLA HRAUNI 1872 - 73
57
„Skandinaven", er það álíka á stærð sem
„Dagbladet" og er gott og fróðlegt blað,
eru þar í fréttir úr öllum heimi, lítið
samt frá íslandi; samt sá ég þar í, þegar
Finsen varð jarl og að norska verzlunin
væri á hausnum; svo ekki gleyma þeir
ykkur alveg. A dögunum dó kona í Can-
ada, var hún 130 ára gömul, hafði emig-
rerað frá Englandi 70 ára, en verið vinnu-
kona í 60 ár þar eftir; fáum dögum áður
en hún dó, mjólkaði hún 12 kýr á málum,
hafði henni aldrei orðið misdægurt, og
aldrei hafði hún tekið meðöl, það var
dugleg kcrling. Þú hefir víst heyrt, að
nokkur hluti staðarins Boston brann i
haust og eignir fyrir mörg hundruð
milljónir eyðilögðust. A meðan bærinn
var sem óðast að brenna, lögðu þeir plön
fyrir, hvernig þeir ættu að byggja hann
upp aftur; þá vantaði hvörki dugnað né
peninga. Chicago kvað að mestu leyti vera
byggð upp aftur eftir hinn óttalega bruna
1 fyrra haust, náttúrlega stórkostlegar og
skrautlegar en áður.
Eg ímynda mér, að ég fari í vor héðan,
hvurt veit ég ekki. Bezt væri líkast til að
fara til Vesturríkjanna, en það kostar of
rnikið að ferðast þangað; ljósast fer ég til
Milwaukee og vinn þar í sumar.
í þessu augnabliki fréttum við, að
tengdadóttir hjónanna, sem við erum hjá,
°8 sem nýlega var flutt héðan með manni
smum í næsta hús, sé látin, hún hefir
legið á sæng allt að viku án þess að geta
fætt og hefir liðið óttalega. Það er hræði-
legt að hug sa til, að enginn læknir skuli
vera hér á þessum afskekkta stað, já, mcira
að segja engin dugleg yfirsetukona, og er
ekki ólíklegt, að duglegur læknir hefði
getað hjálpað hér. Hjón þessi giftust í
fyrra og lifðu lukkulega saman; þið getið
gizkað á, hvaða sorg er komin í hús þetta
i dag,
eins og til okkar íslendinga, sem
þekktum hina látnu að öllu góðu. Þau
voru búin að ásetja sér að fara til Dan-
merkur eftir fá ár, því þau kunnu ekki við
sig hér.
Segðu mömmu, að ekki ætli ég að
ágirnast sokka frá henni í sumar, en held-
ur nokkur pör af sterkum vettlingum, ég
held helzt rónum prjónavettlingum, þeir
standa sig bezt í skóginum. Það verður
gaman að fá „Tímann". Ég heyri sagt, að
Þorleifur Jónsson hafi þar í látið prenta
kvæði það, er hann með rninni hjálp orti
í Rvík 16. eða 17. maí seinast. Það er
hjartnæmt. Bréf Hróa af 12. október var
fjörugt. Það er nú komið til St. Louis til
Palla, og veit ég hann hlær að því. Ólaf-
arnir eru orðnir frískir. Þeir vinna í
Milwaukee.
Ég get sannfært ykkur um, að ég ekki
ennþá iðrast eftir að ég fór hingað, heldur
er feginn, að ég tók það í mig. Heilsaðu
Einari Jónssyni frá mér; ég var búinn að
lofa að skrifa honum, ég gjöri það seinna.
Ég held, að ég nenni ekki að skrifa fleirum
núna. Sigga og Siggi eiga reyndar bréf
hjá mér og verða að hafa það til goða til
næstu ferðar. Með pósti þeim, sem fer með
bréf þessi, vonumst við eftir bréfum að
heiman frá síðustu ferð, og hlökkum við
til. Bjarni fékk bréf frá Höfn, skrifaÖ 9.
desember, og hafði þangað fretzt, að H.
Sivertsen væri dáinn, er það svo?
Ætli margir af Bakkanum að koma í
vor? Ég hefi heyrt, að Jón Pálsson og
Bjarni Siggeirsson, Björn í Garðbæ og
Jón sterki hefðu í hyggju að koma. Ég
álít það rétt að koma fyrir duglega vinnu-
menn, sem ekki eru í góðri stöðu heima,
einkum ef þeir kunna dálítið í ensku. Það
cr eitt, sem mér þykir að þvi að vera hér
á eyjunni, að maður æfir sig lítið í ensku,
þar flestir eru hér Danir og Norðmenn,
samt sem áður finnast hér 9 þjóðir á eyj-
unni og eru þó innbúar alls aðeins í
kringum 300.